Εκ του ιταλικού «compare», πρόσωπο – κλειδί, σε ορισμένες περιπτώσεις παίρνει ομόφωνα Όσκαρ δεύτερου αντρικού ρόλου, σε ορισμένες άλλες μένει ένας απλός κομπάρσος…
Ο «μαζί στο θρανίο»
Πρώτη μέρα στο σχολείο τους έβαλε η δασκάλα να καθίσουν μαζί. Κάπως έτσι δημιουργήθηκε μια από αυτές τις θρυλικές αντρικές φιλίες, που μπαίνει δικαίως στη λίστα «Ορέστης – Πυλάδης / Αχιλλέας – Πάτροκλος» κ.ο.κ. και θα περάσει απαραιτήτως (και) από το στάδιο (ή τη δοκιμασία;!) της κουμπαριάς.
Ο «αδιάβαστος»
Επί της ουσίας, ο κουμπάρος έχει να κάνει μόνο μία δουλειά, να αλλάξει τα στέφανα. Απ’ ό,τι φαίνεται όμως, δεν πρόκειται για ένα απλό task αλλά για ένα υψηλών απαιτήσεων IQ test, που περνάει με επιτυχία μόνο το 0,01 % του πληθυσμού, για λόγους που διερευνώνται ακόμα από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα. Για να μη σας πει κανείς αδιάβαστους λοιπόν, κάντε σκονάκι το εξής: Ξεκινάτε με τα χέρια σταυρωμένα και επαναλαμβάνετε τη διαδικασία τρεις φορές, με τρόπο ώστε το δεξί σας χέρι να βρίσκεται στο κεφάλι του γαμπρού και το αριστερό στο κεφάλι της νύφης.
Yes I Do tip: Αξιοποιήστε ανθρώπους που κατέχουν το know-how, όπως τον παπά και τον φωτογράφο.
Ο πάσχων από «φόβο της σκηνής»
Η νόσος πλήττει κυρίως τους ηθοποιούς, αλλά κι ο κουμπάρος καλείται να παίξει έναν ρόλο κατά μία έννοια. Ο «ασθενής» δεν μπορεί να κρύψει το άγχος του, είναι μονίμως ιδρωμένος (πιο πολύ κι απ’ τον γαμπρό), έχει ήδη πατήσει το νυφικό πάνω από τρεις φορές και τα χέρια του τρέμουν την ώρα που αλλάζει τις βέρες. Για τα στέφανα ούτε συζήτηση…
Ο «μερακλής»
Γνωρίζει πως ο ρόλος του κουμπάρου, εκτός από μεγάλη τιμή, συνεπάγεται συνήθως και μεγάλο budget, που περιλαμβάνει τα έξοδα της εκκλησίας, τον στολισμό, τα στέφανα και φυσικά το δώρο του ζευγαριού. Και το διαθέτει με την καρδιά του, χωρίς να δυσανασχετεί και χωρίς δεύτερες σκέψεις. Άλλωστε δεν έχει νόημα διαφορετικά…
Ο «bachelor guru»
Πριν από κάθε γάμο όλοι ανυπομονούν για τη «μεγάλη μέρα», εννοώντας την ίδια την ημέρα του γάμου. Για τον «bachelor guru» όμως, η μεγάλη μέρα είναι το bachelor. Μπουζούκια, καζίνο, κότερο, Μύκονο, ακόμα και στο L.A. είναι ικανός να φτάσει προκειμένου αυτό το party να μείνει στην ιστορία…
Ο «εντεταλμένος»
Έρχεται μια μέρα και λέει αδιάφορα πως η Μαρία θα φέρει και μια φίλη της (συγκαλυμμένο συνοικέσιο), δυο χρόνια μετά γίνεται ο κουμπάρος (όπου ομολογεί πλέον πως το είχε σχεδιάσει) και λίγο αργότερα γίνεται νονός του πρώτου παιδιού. Λες κι έχει πάρει κάποιου είδους ανώτερη εντολή από το σύμπαν να βάλει τα πράγματα (και τη ζωή του φίλου του) σε σειρά…
Ο «decent»
Υπάρχουν κι αυτοί οι άνθρωποι που δεν ήταν και δεν θα είναι ποτέ «η ψυχή του party», και που αισθάνονται -το λιγότερο- αμηχανία στις κοινωνικές εκδηλώσεις. Μη βιαστείτε να τους παρεξηγήσετε, δεν σημαίνει πως βαριούνται τη διαδικασία, απλώς είναι έξω απ’ τα νερά τους. Τους αγαπάμε παρ’ όλα αυτά.
Το «καλό παιδί»
Θα οδηγήσει το αυτοκίνητο με το ζευγάρι, θα κουβαλήσει τις μπομπονιέρες, θα βοηθήσει όπου τον χρειαστούν, θα κάνει όλες τις χάρες στις μαμάδες του γαμπρού αλλά και της νύφης (αέρας με βεντάλια στο ζευγάρι included), και, σε περίπτωση που είναι και single, θα γίνει η ατραξιόν του γάμου.
The «showman»
Θα ψιθυρίζει αστεία κατά τη διάρκεια του γάμου, θα χαλαρώνει το ζευγάρι, θα σπάσει την αμηχανία, θα κερδίσει τον τίτλο «ψυχή του party» με το σπαθί του, θα χορέψει με όλους και με όλες, θα τραγουδήσει και θα βγάλει λόγο που θα γίνει viral. Και φυσικά θα είναι ο πρώτος που θα πέσει στην πισίνα με τα ρούχα…
The «real best man»
Αποδεικνύεται «πάντα άξιος», γιατί είναι πάντα δίπλα στο ζευγάρι. Θα δακρύσει πριν τελειώσει η φράση «ε, να μωρέ, λέμε να παντρευτούμε… και σκεφτόμασταν… αν θέλεις κι εσύ δηλαδή…», θα δακρύσει επίσης όταν μάθει πως «περιμένουμε μωρό», θα υιοθετεί ρόλο πυροσβέστη όταν κρίνει πως χρειάζεται, θα φτάσει πρώτος στο μαιευτήριο και γενικά θα φτάνει παντού και πάντα πρώτος. Και βέβαια, χωρίς να του ζητηθεί καν.