Μισή ώρα τηλεφωνική συζήτηση με την Παναγιώτα Βλαντή ήταν αρκετή για να ξεχάσω τον καύσωνα και να μεταφερθώ έστω και νοητά στην Ύδρα. Στο νησί που πριν λίγες μέρες παντρεύτηκε με απόλυτη μυστικότητα τον αγαπημένο της, Γιάννη Βλάχο. Ευτυχισμένη, ερωτευμένη, με ήρεμη φωνή και σίγουρη για την απόφαση της μιλάει στο Yes I Do! Mοιράζεται ρομαντικές και ιδιαίτερες λεπτομέρειες από τον γάμο της (που δεν θα διαβάσεις πουθενά αλλού), ενώ επιθυμεί όλοι να μάθουν ότι το νυφικό της δεν ήταν boho – όπως γράφτηκε- αλλά επηρεασμένο από τα 30s, την αγαπημένη της εποχή.Την εποχή που η κομψότητα με το glamour ήταν ένα!
Αρχικά να ζήσετε! Η αλήθεια είναι ότι ακόμα και για το Yes I Do – που το στοιχείο του είναι οι γάμοι – ο γάμος σας στην Ύδρα ήταν μια ωραία έκπληξη!
Χαίρομαι που ήταν μια ωραία έκπληξη, γιατί και εμείς θέλαμε να το κάνουμε μυστικά. Δεν θέλαμε δημοσιότητα την ημέρα του γάμου μας, φυσικά δεν θα με πείραζε μετά να έχουμε φωτογραφίες, αλλά όχι εκείνη τη μέρα.
21 μέρες μετά τον γάμο, πως αισθάνεσαι; Εντοπίζεις διαφορές;
Δεν έχει αλλάξει κάτι, δεν έχει καμία διαφορά, γιατί ούτως ή άλλως ζούσαμε μαζί. Η μόνη διαφορά είναι ότι μερικές φορές οι φίλοι μου με πειράζουν και με φωνάζουν ‘’Κυρία Βλάχου’’. Αυτή είναι η μόνη διαφορά…
Στην Ύδρα γιατί;
Θέλαμε ο γάμος μας να γίνει σε νησί. Είχαμε σκεφτεί την Αμοργό και την Κέρκυρα, αλλά λόγω απόστασης δεν θέλαμε να δυσκολέψουμε τους 40 καλεσμένους μας. Θελήσαμε λοιπόν να κάνουμε τον γάμο μας κάπου κοντά και η Ύδρα ήταν ένα νησί που ήθελα πάρα πολύ να επισκεφτώ μιας και δεν είχα πάει ποτέ. Πάντα περνούσα απ’ έξω αλλά ποτέ δεν είχα σταματήσει και ήθελα πάρα πολύ να το δω από κοντά. Στον Γιάννη άρεσε έτσι κι αλλιώς, ήταν και κοντά και αποφασίσαμε να το κάνουμε εκεί.
Δηλαδή την πρώτη φορά που πάτησες στο νησί, παντρεύτηκες. Πολύ καρμικό ακούγεται!
Για κάποιο λόγο το αγαπούσα το νησί. Εκεί είχε παντρευτεί και η κουμπάρα μου και σχεδιάστρια Βάσια Τζοτζοπούλου στην Ύδρα και η ίδια μου πρότεινε να κάνουμε εκεί τον γάμο μας, γιατί θα ήταν πολύ όμορφα και κοντά.
Ήταν δύσκολο να οργανώσετε τον γάμο εν μέσω πανδημίας;
Ήταν δύσκολο, αλλά το πιο δύσκολο ήταν να το κρατήσω μυστικό. Ευτυχώς και οι 40 καλεσμένοι ήταν εμβολιασμένοι ενώ όλοι είχαν κάνει και self test. Ούτως η άλλως το ζητάνε και στο καράβι προς το νησί αλλά εμείς είχαμε και επιπλέον tests για να είμαστε σίγουροι και ασφαλείς.
Τελικά, μιλάμε για 40 καλεσμένους;
Ναι, οι καλεσμένοι μας ήταν 40 αλλά 50 μαζί με τους Υδραίους, τους ντόπιους, τους οποίους γνώρισα τώρα και με βοήθησαν πάρα πολύ για το γάμο. Γνώρισα την Ιφιγένεια που έχει τον Ίσαλο στην Ύδρα, τον Άρη Παυλίδη με τον Δημήτρη Παπαχαραλάμπους από το Bratsera, όλοι έκαναν πολλά πράγματα για εμένα και τον Γιάννη. Έχουμε καινούργιους φίλους πια!
Τώρα θα έχετε άλλο δέσιμο με την Ύδρα και τους ντόπιους.
Όντως, έχουμε ήδη ένα πολύ ωραίο δέσιμο με το νησί και τους ανθρώπους του. Επίσης, όλα έγιναν έτσι όπως ακριβώς τα θέλαμε. Είχαμε την θάλασσα μαζί με το ηλιοβασίλεμα και παντρευτήκαμε στις 7:30, μια ώρα που αγαπούσαμε!
Ας περάσουμε στο νυφικό! Γενικά γράφτηκε ότι είναι boho και ethnic, αλλά εμείς το αποκωδικοποίησαμε ως 30s με Gatsby επιρροές, σωστά;
Σωστα! Το νυφικό μου ήταν καθαρά 30s και καθόλου boho! Την συγκεκριμένη δεκαετία, οι γυναίκες ήταν απλές αλλά ταυτόχρονα γοητευτικές και πολύ όμορφες. Το επιμελήθηκε η Βάσια Τζοτζοπούλου για εμένα, ήταν custom made και είχε αρκετή δουλειά, ειδικά η δαντέλα του. Αρχικά μου έδειξε διάφορα δείγματα σε αρχαιοελληνικό στιλ και άλλα πιο λαμπερά, αλλά στη συνέχεια συμφωνήσαμε σε κάτι απλό και 30s. Από εκεί και πέρα τα άφησα όλα πάνω της.
Γι’ αυτό και το αξεσουάρ στα μαλλιά και τα γάντια;
Η αλήθεια είναι ότι τα γάντια τα έβαλε η Βάσια τελευταία στιγμή και ακόμα πριν πάω στην εκκλησία όλο και κάτι πρόσθετε. Θέλω να αναφερθώ στο ύφασμα του νυφικού, ένα κρεπ σατέν εξαιρετικό, ραμμένο πολύ προσεχτικά. Η κάθε πτυχή και η κάθε γωνία του, ήταν ραμμένα διαφορετικά για να καλύπτουν ή να αναδεικνύουν όλα τα σημεία του σώματος. Ένα πανέμορφο απλό νυφικό που είχε πολλή δουλειά, ειδικά η δαντέλα του.
Σε άγχωσε κάτι στην επιλογή του νυφικού;
Δεν ήθελα να αγχωθώ για το νυφικό. Ήμουν σίγουρη ότι αν πήγαινα στη Βάσια, θα δημιουργούσε εκείνο το νυφικό που θα με αναδείκνυε, διότι αγαπάει πολύ τις γυναίκες. Γενικά επειδή με ντύνει και σε άλλες περιπτώσεις, ξέρει ποια είναι τα δυνατά μου σημεία και τα αναδεικνύει έτσι όπως πρέπει.
Πάντως το αξεσουάρ των μαλλιών ήταν μια επιλογή που δύσκολα μπορεί να υποστηρίξει μια γυναίκα. Δεν είναι και το πιο ‘’εύκολο αξεσουάρ!
Καθόλου εύκολο! Το φοβήθηκα στην αρχή αλλά το τόλμησα και αποφασίσαμε να το ΄΄σπάσουμε’’ με πιο φυσικά μαλλιά και ελαφρύ μακιγιάζ.
Όντως τόσο το make-up όσο και το hairstyle, ταίριαξαν ιδανικά με το bridal look.
Ναι, το μακιγιάζ και τα μαλλιά μου, τα επιμελήθηκε ο Γιάννης Σίσκος αλλά το χρώμα των μαλλιών μου το είχε επιμεληθεί από την Αθήνα, η Άννα Bουζουνεράκη, και το φτιάξαμε σε 2 φάσεις. Γενικά έχω ταλαιπωρηθεί με τα χρώματα και τις βαφές και πραγματικά εντυπωσιάστηκα και εγώ από το τελικό αποτέλεσμα.
Η εικόνα σου σίγουρα ήταν αρκετά δουλεμένη, αλλά απλή!
Δουλεμένη από τους άλλους χωρίς εγώ να κάνω πολλά πράγματα. Για παράδειγμα η Άννα έκανε το χρώμα των μαλλιών μου, χωρίς να το συζητήσουμε πολύ. Όπως και με τον Γιάννη Σίσκο, δεν κάναμε πρόβα στο μακιγιάζ, απλώς 1 εβδομάδα πριν φύγω είδε το μήκος και το χρώμα των μαλλιών μου. Όλοι ήταν ενθουσιασμένοι, συγκινημένοι, με πολλή αγάπη και ήθελαν το καλύτερο για εμένα και την εμφάνισή μου.
Ο σύζυγός σου είδε το νυφικό; Τι σου είπε, το περίμενε;
Ποτέ, ούτε εγώ είχα δει το κοστούμι του από πριν (το οποίο επιμελήθηκε η Βάσια), ήθελα να τον δω στην εκκλησία. Δεν το περίμενε, εντυπωσιάστηκε όταν με είδε με το νυφικό. Η αλήθεια είναι ότι το νυφικό μου, το είχαν δει μόνο οι κουμπάρες μου και η αδερφή μου και όταν έφτασα στην εκκλησία εντυπωσιάστηκαν όλοι και θεωρώ τελικά ότι το νυφικό έκλεψε την παράσταση. Χαίρομαι πολύ γι΄αυτό γιατί η Βάσια είναι ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων, κάνει απίστευτη δουλειά και είναι τελειομανής.
Πάντα ήθελες το νυφικό σου να είναι 30’s; Έτσι το σκεφτόσουν;
Ποτέ δεν είχα σκεφτεί τι νυφικό να φορέσω, απλώς ήθελα να είναι απλό. Το μόνο που μου ήρθε στο μυαλό όταν άρχισα να σκέφτομαι τον γάμο με τον Γιάννη είναι ότι ήθελα το νυφικό μου να είναι εμπνευσμένο από την δεκαετία του 30’. Μου αρέσει πολύ αυτή η εποχή!
Τελικά, το νυφικό σου δεν ήταν boho, όπως γράφτηκε;
Δεν θα ήθελα να χαρακτηρίζεται το νυφικό μου ως boho, γιατί νομίζω ότι αδικείται. Είναι πολύ ωραία τα boho νυφικά, η αλήθεια είναι ότι είδα σχέδια και σε αυτό το στιλ, αλλά εγώ δεν μπορώ να τα υποστηρίξω. Η Βάσια κάνει υπέροχα και boho νυφικά και πιο ρομαντικά και πιο σέξι και είναι όλα μοναδικά, custom-made ενώ πάντα φροντίζει να αναδεικνύει το σωματότυπο και την προσωπικότητα κάθε γυναίκας. Εγώ όμως ήμουν ‘’κολλημένη’’ με την δεκαετία του 30’. Δηλαδή αν με άφηναν θα έκανα και τα μαλλιά μου σε 30s στιλ, αλλά μετά θα θύμιζε παράσταση (γέλια).
Είχες δει κάτι και είχες επηρεαστεί ;
Θυμάμαι πολύ, πολύ παλιά, όταν ήμουν μικρή είχα δει το νυφικό που είχε φορέσει η Μιμή Ντενίση στον γάμο της με τον Γιάννη Φέρτη, και είχε κάτι από την δεκαετία του 20’. Δεν έχει καμία σχέση με το δικό μου αλλά το θυμάμαι ακόμα. Αν ανατρέξεις σε φωτογραφίες και σε νυφικά της τότε εποχής, η δαντέλα των νυφικών ήταν πολύ ιδιαίτερη, κεντημένη με ρόζους. Φυσικά δεν τα αντιγράψαμε και χρησιμοποιήσαμε μια εξαιρετική γαλλική δαντέλα. Γι’ αυτό είναι άδικο να το λέμε boho το νυφικό μου!
Μετά τι κάνατε; Πού συνεχίστηκε το πάρτι;
Μετά πήγαμε στην αυλή του ξενοδοχείου Bratsera. Ήμασταν όλοι εκεί, δεν ενοχλήσαμε τους ενοίκους και ευτυχώς προλάβαμε τα μέτρα του κορονοϊού και είχαμε και μουσική. Στην αρχή χορέψαμε τανγκό με το τραγούδι ‘’Για ένα τανγκό’’ και μετά χορέψαμε το δικό μας τραγούδι ‘’Till yου come into my life’’. Ένα τραγούδι – τύπου ρούμπα, βέβαια δεν το χορέψαμε πολύ γιατί είχα και την ουρά του νυφικού. Ήταν μια γλυκιά βραδιά, χωρίς ζέστη και αφού χορέψαμε, στη συνέχεια καθίσαμε, φάγαμε και ήπιαμε!
Τούρτα κόψατε;
Δεν κόψαμε τούρτα, δεν μας άρεσε αυτή η διαδικασία. Ούτε μπομπονιέρες κάναμε. Πήραμε όμως εξαιρετικά κουφέτα από τον Ευγένιο Βούρλο τα οποία βάλαμε σε μεγάλα πήλινα δοχεία με σέσουλες και οι καλεσμένοι τα γέμιζαν μέσα σε κυπελάκια παγωτού από μπισκότο. Είχαμε γεύσεις όπως σαμπάνια, μοχίτο, φράουλα, σοκολάτα, ξηρούς καρπούς και φαντάσου έγιναν ανάρπαστα αφού εξαφανίστηκαν 10 κιλά κουφέτα! Επίσης στο welcome είχαμε σπιτική λεμονάδα και σανγκρία. Εκτός ότι δεν θέλαμε να κόψουμε τούρτα δεν κάναμε ούτε το κλασικό που περνάς από κάθε τραπέζι και χαιρετάς, ήμασταν όλοι μια παρέα, μια αγκαλιά.
Δηλαδή αν δεν είχαμε τον κορονοϊό, θα έκανες μεγάλο γάμο με πολλά άτομα;
Και τα 300 άτομα είναι ωραία, αρκεί να θες να το κάνεις έτσι. Αλλά ποτέ δεν είχα σκεφτεί να κάνω γάμο με πολλούς καλεσμένους. Τον γάμο μου τον σκεφτόμουν κάπως έτσι, μάλλον έτσι τον σκεφτόμουν τον γάμο μου, όπως τον έκανα.
Μπορούμε να πούμε ότι έτσι είχες ονειρευτεί τον γάμο σου;
Δεν μπορώ να πω ότι από μικρή είχα ονειρευτεί τον γάμο μου. Τον ονειρεύτηκα με τον Γιάννη και δεν υπήρχε περίπτωση να παντρευόμουν αν δεν τον γνώριζα. Μπορεί στη ζωή μου να είχα μακροχρόνιες σχέσεις και πολλές φορές να είχα φτάσει λίγο πριν γάμο, παρόλα αυτά όμως, πάντα κάτι με κράταγε. Και θα στο πω κάπως κωμικά.. στρίβειν δια του αρραβώνος! Ο Γιάννης με έκανε να τα ονειρευτώ όλα αυτά. Είναι αυτό που νιώθω αυτή τη στιγμή, που δεν έχω μετανιώσει στιγμή και ξέρω μέσα μου βαθιά και ενστικτωδώς ότι δεν θα το μετανιώσω. Και αυτό που εύχομαι είναι να είμαστε υγιείς και να χαρούμε αυτό που έχουμε. Γιατί αυτά δεν έρχονται συχνά στη ζωή. Και σου μιλάω σαν γυναίκα, οι περισσότερες γυναίκες έχουμε ταλαιπωρηθεί στις σχέσεις μας. Θέλω να περνάμε καλά και να το ζήσουμε!
Θα έλεγες ξανά ‘’Yes I Do’’ στον σύζυγό σου;
Φυσικά! Θα του έλεγα συνέχεια ‘’Yes I Do’’. Εκτός ότι για εμένα είναι ένας ωραίος άντρας, είναι και ένας υπέροχος άνθρωπος. Αυτός είναι ο υπέροχος κύριος Gatzby!
Όλη η ομάδα του Yes I Do, εύχεται βίον ανθόσπαρτον στο αγαπημένο ζευγάρι και να έχει μια ζωή γεμάτο ευχάριστες εκπλήξεις. Όπως ακριβώς ήταν και ο γάμος τους, μια γλυκιά έκπληξη!
Credits:
Wedding dress: Vasia Tzotzopoulou
Bridal Make-up – Hairstyle: Yannis Siskos
Wedding rings: Elena Votsi
Earrings: Ilias Lalaounis Jewelry Museum (από τη συλλογή Ilion)
Phorography: Roula Moniaki
