Η συζήτηση με την Ιωάννα δεν μπορεί ποτέ να τελειώσει. Βάζουμε συνέχεια άνω τελείες και συνεχίζουμε. Κρατάω το πιο σημαντικό: Δεν θα ήθελε να τη σκεφτόμαστε ως το άτυχο κορίτσι που δέχτηκε την επίθεση με το βιτριόλι, αλλά ως τη γυναίκα που κατάφερε να μετατρέψει το μίσος ενός ανθρώπου σε αγάπη και βοήθεια για τους πολλούς. Μοιράζει με δυνατή φωνή το μήνυμα πως πρέπει όλοι να (ανα)γνωρίσουμε την εσωτερική μας αντοχή και δύναμη να ξαναγεννηθούμε από τις στάχτες μας.
Άλλωστε, εκείνη το έκανε πράξη.
Κυρίες και κύριοι, η πιο επιδραστική κοπέλα της γενιάς μας, η Ιωάννα Παλιοσπύρου, στο Yes I Do, σε μια συνέντευξη που υπόσχεται να σας αλλάξει τη ζωή.
Ιωάννα μου, την ιστορία σου την ξέρουμε όλοι λεπτό προς λεπτό. Αυτό που ίσως όμως δεν ξέρουμε όλοι και εγώ διαπίστωσα την πρώτη στιγμή που σε είδα είναι πόσο αποφασισμένη είσαι να είσαι ευτυχισμένη. Ήσουν πάντα αυτό το δυνατό κορίτσι;
Η αλήθεια είναι πως, μεγαλώνοντας, κατάλαβα από νωρίς πως θα πρέπει να στηριχτώ στις δικές μου δυνάμεις για να πετύχω όλα όσα ονειρευόμουν. Επίσης, κάτι που υπήρξε καθοριστικό ήταν πως αυτή η επίθεση δεν ήταν η πρώτη δυσκολία που αντιμετώπισα στη ζωή μου, ήταν η πιο σκληρή βέβαια. Οπότε, με αυτά τα δεδομένα, έχτισα με τα χρόνια ψυχική αντοχή και μια δυναμική για να μπορώ να προχωρώ και να επιβιώνω. Παράλληλα, έμαθα να αγαπώ πολύ τη ζωή και να μη θεωρώ τίποτα αυτονόητο. Πάντα πορευόμουν με τη σκέψη πως πρέπει να πράττω για να φτάσω εκεί που θέλω.
Σήμερα, τι σε κάνει ευτυχισμένη στην καθημερινότητά σου και τι σε αγχώνει;
Ευτυχισμένη με κάνουν όμορφες στιγμές, γεμάτες αγάπη, γέλιο και στοργή. Πιστεύω πως ένα μεγάλο κομμάτι της ευτυχίας μας εξαρτάται από τους ανθρώπους που έχουμε επιλέξει να υπάρχουν στη ζωή μας. Κατά καιρούς έχω βρεθεί σε πανέμορφα μέρη που όμως δεν μπορούσα να απολαύσω λόγω ακατάλληλης παρέας, και, αντιθέτως, έχω νιώσει απόλυτα γεμάτη και ευτυχισμένη στο σπίτι μου, με τους κατάλληλους ανθρώπους. Αντίστοιχα, με αγχώνει η μοναξιά και το να νιώθω πως η ζωή περνά χωρίς ουσία, χωρίς σκοπό και χωρίς αγάπη και μοίρασμα.
Μέσα από το δραματικό περιστατικό που έζησες, έδωσες φωνή σε δεκάδες εγκαυματίες που ως τότε ζούσαν στην αφάνεια. Πώς είναι άραγε η ψυχολογία ενός ανθρώπου που έχει υποστεί εγκαύματα; Και τι ονειρεύεσαι να πετύχεις μέσα από το foundation που έχεις δημιουργήσει;
Δεν ήξερα και δεν θα φανταζόμουν ποτέ την αποξένωση και την απελπισία που μπορεί να βιώνει ένας εγκαυματίας. Είναι πολύ οδυνηρό να νιώθεις τον ρατσισμό της ουλής ή να νιώθεις πως αξίζεις λιγότερο επειδή έχεις ουλές και σημάδια, είτε από φωτιά είτε από οποιαδήποτε άλλη αιτία. Έχω νιώσει να μην έχω ελπίδα για το αύριο και αυτό με έχει παραλύσει. Όμως εγώ, λόγω της δημοσιότητας, δέχτηκα μεγάλη υποστήριξη και αυτό έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να μην τα παρατήσω. Έτσι, ίδρυσα το Ioanna Paliospirou Foundation, ώστε να προσφέρω κι εγώ με τη σειρά μου τη βοήθεια που θα χρειαστεί ο επόμενος από εμένα, χωρίς να ανησυχεί αν θα ακουστεί η κραυγή του για βοήθεια. Ο σκοπός λοιπόν του IPF είναι να στηρίζονται οι εγκαυματίες τα πρώτα έτη της αποκατάστασής τους με την παροχή ιατρικής, ψυχολογικής και νομικής βοήθειας και στη συνέχεια να επανεντάσσονται στην κοινωνία ως χρήσιμα και ενεργά μέλη της. Δεν θέλουμε εγκαυματίες μη λειτουργικούς, κρυμμένους ή κλεισμένους μέσα σε ένα δωμάτιο. Αυτό δεν εξυπηρετεί ούτε την κοινωνία, ούτε τις οικογένειές τους, ούτε φυσικά τους ίδιους. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι βλέμματα αγάπης και αποδοχής, και τα υπόλοιπα είναι εφικτά με την κατάλληλη βοήθεια.
Τι περιλαμβάνει η καθημερινότητά σου σε επίπεδο θεραπειών αλλά και διασκέδασης;
Είναι πολύ σημαντικό να συντηρώ και να φροντίζω τις ουλές και τα μοσχεύματα, ώστε να διατηρούνται μαλακά και λειτουργικά για το σώμα μου. Αν δεν το κάνω, θα σκληρύνουν και θα χάσω την κίνηση και τη λειτουργικότητα που με κόπο έχω αποκτήσει –κατά ένα ποσοστό– έως σήμερα. Αυτό σημαίνει πως καθημερινά πρέπει να τα προστατεύω από τον ήλιο, καθώς δεν υπάρχει η φυσική ανθεκτικότητα του δέρματος στην ηλιακή ακτινοβολία και αυτό ενέχει κινδύνους καψίματος και βλάβης. Επίσης, καθημερινά πρέπει να τους παρέχω ενυδάτωση και ελαστικότητα, με ειδικές κρέμες, ισχυρές θεραπείες και ιατρικό μασάζ, καθώς έχει καταστραφεί ο φυσικός μηχανισμός λειτουργίας του δέρματος στα συγκεκριμένα σημεία. Χρειάζεται ειδική πρωτεϊνούχος διατροφή και συμπληρώματα ώστε να βοηθάω την ανάπλαση και την επούλωση του δέρματος μεταξύ των χειρουργείων. Και φυσικά, πολλές άλλες συμπληρωματικές θεραπείες. Στην ουσία επαναπρογραμματίζεις τη ζωή σου και την προσαρμόζεις με σκοπό να βελτιώσεις και να συντηρήσεις την ποιότητά της, κουβαλώντας πλέον πάνω σου το έγκαυμα, τα μοσχεύματα, τις ουλές και τα σημάδια.
Όσον αφορά τη διασκέδαση, θέλω να πω πως μπορώ να κάνω σχεδόν τα πάντα, όλα όσα έκανα και πριν δηλαδή, αλλά με διαφορετικό τρόπο. Κάθε φορά πρέπει να ανακαλύπτω πατέντες και τρόπους για να κάνω όλα όσα με διασκεδάζουν, αλλά με λιγότερη ξενοιασιά και μεγαλύτερη προσοχή. Και κυρίως αναφέρομαι στο θέμα του ήλιου, καθώς ζούμε σε μια ηλιόλουστη χώρα και αυτό χρειάζεται καθημερινή διαχείριση.
Μου έλεγες για τον τρόπο που σε στήριξε η μαμά σου όλα αυτά τα χρόνια. Ονειρεύεσαι να γίνεις κι εσύ μαμά ακολουθώντας τα βήματά της;
Αν και δεν έχω γίνει μαμά ακόμη, πραγματικά δεν ξέρω αν ήταν πιο δύσκολο αυτό που κατάφερα εγώ ή αυτό που κατάφερε εκείνη. Από την αρχή αυτής της ιστορίας μέχρι και σήμερα έχει μια άψογη διαχείριση της κατάστασης, που όμως δεν ήταν καθόλου δεδομένη. Και, πολλές φορές, το κακό που συμβαίνει σε εμάς μας πονάει πολύ λιγότερο σε σχέση με όταν συμβαίνει στον δικό μας αγαπημένο άνθρωπο. Το δεύτερο είναι ψυχικά πολύ πιο επώδυνο. Η μαμά μου έφυγε μια μέρα από το χωριό της, βρέθηκε ξαφνικά σε ένα νοσοκομείο με το παιδί της να παλεύει για τη ζωή του, χωρίς να ξέρει τον λόγο, βρέθηκε ανάμεσα σε αστυνομικούς, γιατρούς, δημοσιογράφους, δικηγόρους, χειρουργεία, δίκες και επέστρεψε ξανά στο σπίτι της 1,5 χρόνο μετά. Τη θαυμάζω πολύ για τις αξίες της και την αξιοπρέπειά της και την ευχαριστώ ειλικρινά που, ενώ έγινα για δεύτερη φορά μωράκι στα χέρια της, εκείνη ήταν εκεί να με στηρίξει και να με ξαναβγάλει δυνατή στη ζωή. Γνωρίζω πως ο ρόλος της μαμάς είναι πολύ απαιτητικός και «για πάντα», και αυτό με τρομάζει λίγο, όμως θα ήθελα στο μέλλον, αν υπάρχουν οι προϋποθέσεις, να γίνω μια καλή μαμά, όπως η δική μου.
Αν η ιστορία σου γινόταν ταινία, ποιον τίτλο θα είχε;
Θεωρώ πως θα μπορούσε να έχει πολλούς τίτλους, γιατί ακουμπάει πολλά ζητήματα. Και γι’ αυτό έχει συγκινήσει πολλούς ανθρώπους, ο καθένας έχει ταυτιστεί μαζί μου για διαφορετικούς λόγους. Αρχικά είναι μια επίθεση, εμπεριέχει το στοιχείο της βίας και του εγκλήματος. Επίσης, αναδύονται ζητήματα σχετικά με τις σχέσεις των γυναικών, όπως η γυναικεία αντιζηλία, η ανταγωνιστικότητα ενάντια στη γυναικεία αλληλεγγύη. Ακόμα, ακουμπάει θέματα ασθενειών, αναπηρίας, ρατσισμού και κοινωνικής αποδοχής. Επιπλέον, συζητήσεις γύρω από την αποδοχή του εαυτού μας και των ατελειών μας. Το πιο σημαντικό όμως που προκύπτει από την ιστορία μου πιστεύω πως είναι το μήνυμα της ελπίδας για ζωή. Γιατί γνωρίζω πως σχεδόν όλοι πίστεψαν αρχικά ότι η ζωή μου τελείωσε, καταστράφηκε και πως θα ζω απομονωμένη, δυστυχισμένη και ανήμπορη. Και εγώ, αντιθέτως, με κάποιον τρόπο, βγήκα πιο δυνατή και χαμογελαστή μέσα από όλο αυτό. Βέβαια δεν ήταν καθόλου δεδομένο, συνέβη με τρομερές δυσκολίες, ατελείωτο πόνο, και είμαι ακόμα μέσα σε αυτό. Τέλος, οι άνθρωποι χρειαζόμαστε κάποια σημεία αναφοράς για να πιστέψουμε στον εαυτό μας, έχω ακούσει άπειρες φορές να λένε πως «Αφού η Ιωάννα τα κατάφερε, μπορώ κι εγώ να τα καταφέρω». Οπότε, ίσως διάλεγα τον τίτλο «Reborn»!
Νιώθεις δικαίωση; Ή στην Ελλάδα η ατιμωρησία είναι πλέον στο DNA μας;
Στην υπόθεσή μου νιώθω πως για εμένα έχει επέλθει η νομική δικαίωση. Σε μια υπόθεση μάλιστα που εγώ δεν πίστευα πως θα λυθεί, γιατί δεν είχα το παραμικρό στοιχείο ώστε να προσανατολίσω την αστυνομία. Υπάρχουν όμως και άλλες μορφές δικαίωσης, ώστε να νιώσει κάποιος ικανοποίηση, που δεν θα πρέπει να υποτιμάμε, όπως είναι η ηθική, η κοινωνική και η θρησκευτική. Στην κοινωνία όπου ζούμε βέβαια θεωρώ πως υπάρχει διάχυτο το αίσθημα της ατιμωρησίας και της αυθαιρεσίας. Το χειρότερο όμως είναι πως δεν μας νοιάζει πλέον! Πιστεύουμε ότι αυτό δεν μπορούμε να το αλλάξουμε ή πως δεν μας αφορά. Πάντα λέω πως ο εγκληματίας, ο κακοποιητής είναι το ένα μέρος της συνάρτησης. Το άλλο είναι το περιβάλλον που του επιτρέπει να διαπράττει το έγκλημά του, που ξέρει και δεν μιλάει ή δεν τον εμποδίζει. Φανταστείτε, αυτός που έδωσε το βιτριόλι στον θύτη μου, να με προειδοποιούσε και να με προστάτευε. Πόσο διαφορετικά θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα; Αυτό για εμένα είναι πιο σημαντικό. Μακάρι να βρούμε τους τρόπους να το διορθώσουμε, χωρίς να χρειαστεί ο καθένας να βρεθεί στη θέση του αδύναμου.
Στις 14 Μαρτίου θα σε δούμε στο Yes I Do Catwalk by Georg Jensen με νυφικό ΜΥΑ Collection. Μίλησέ μας για τις πρόβες και την εμπειρία σου!
Πραγματικά, είμαι πολύ ενθουσιασμένη που θα συμμετάσχω σε αυτό το catwalk, κυρίως γιατί ο σκοπός είναι φιλανθρωπικός και επειδή σχετίζεται με τις γυναίκες, τη χαρά και την ομορφιά. Είχα πολλά χρόνια να με ονειρευτώ με νυφικό, όμως η αισθητική της Δήμητρας Νίκα, της σχεδιάστριας του brand MYA, μας έδωσε έμπνευση και ήταν καθοριστική. Έχω δοκιμάσει διάφορα νυφικά φορέματα και δεν ξέρω ποιο να πρωτοδιαλέξω! Κάθε φορά προκύπτει και μία πιο όμορφη ιδέα. Ήδη φαντάζομαι το υπέροχο σκηνικό με όλες εμάς ντυμένες στα λευκά και ανυπομονώ! Έχω μεγάλη αγωνία για το αποτέλεσμα, που όμως είμαι σίγουρη πως θα είναι εκπληκτικό!
Αλήθεια, πώς σκέφτεσαι την Ιωάννα σε 10 χρόνια από τώρα; Ευτυχισμένη με αγαπημένους ανθρώπους, οικογένεια, φίλους, σύντροφο, παιδιά;
Τα είπες όλα. Με κάλυψες (γέλια)! Τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή είναι η υγεία, η οικογένεια, οι καλοί φίλοι και ο έρωτας για ζωή! Με αυτά τα απλά –αλλά όχι δεδομένα–, θα νιώθω πάντα ευγνώμων και ευτυχισμένη.
Τι θα ήθελες να γνωρίζει ο κόσμος για εσένα και την ιστορία σου; Τι να κρατήσουμε από όλα;
Θα ήθελα να γνωρίζουμε όλοι την εσωτερική μας αντοχή και τη δύναμη να ξαναγεννιόμαστε από τις στάχτες μας – για εμένα ισχύει και κυριολεκτικά! Να μη χάνουμε την ελπίδα και την πίστη μας στους καλούς ανθρώπους. Υπάρχουν παντού γύρω μας. Τέλος, θα ήθελα να με θυμούνται όχι ως το άτυχο κορίτσι που δέχτηκε την επίθεση με το βιτριόλι, αλλά ως τη γυναίκα που κατάφερε να μετατρέψει το μίσος ενός ανθρώπου σε αγάπη και βοήθεια για τους πολλούς.
#Let’s play a game
Κάθε πρωί που ξυπνάς σκέφτεσαι: Μία νέα περιπέτεια ξεκινά!
Αγάπη είναι: Αγκαλιά
Φιλία είναι: Να είσαι «εκεί»!
Έρωτας είναι: Καρδιοχτύπι
Οικογένεια είναι: Καταφύγιο
Η Ιωάννα με 3 λέξεις: Αυθόρμητη, καλοπροαίρετη, χαμογελαστή
Αγαπημένο μέρος στον πλανήτη: Το σώμα μου
Στην Ελλάδα: Οπουδήποτε με θάλασσα
Αγαπημένο φαγητό: Ζυμαρικά
Στο Netflix βλέπεις: Περιπέτειες, σειρές βασισμένες σε αληθινές ιστορίες
Μεγαλύτερος φόβος: Μοναξιά
Μεγαλύτερο όνειρο: Ελευθερία
Λες πάντα «yes, I do»: Στη ζωή
CREDITS:
Total outfits: MYA Collection
Photos: Nikol Bartzoka
Creative director: Δήμητρα Νίκα
Hair & Makeup: Julie Alexander
Location: Κτήμα Τζιωρτζή
www.ioannapaliospirou.org | info@ioannapaliospirou.org | Instagram: @ioannapaliospiroufoundation | Facebook: Ioanna Paliospirou Foundation
Διαβάστε αυτό το άρθρο και ακόμη περισσότερα στο νέο τεύχος του Yes I Do
που κυκλοφορεί σε 300 premium σημεία σε όλη την Ελλάδα.
