Δεν πιστεύεις; Δεν έχεις το budget; Δεν θες να το δώσεις; Ή απλά φοβάσαι;
Συζητώντας με φίλες και γνωστές καταλήξαμε πως εκτός από τους προφανείς και τους γνωστούς λόγους που κάποιος παντρεύεται με πολιτικό γάμο aka 1. Δεν είναι θρήσκος, 2. Δεν θέλει ή δεν έχει να διαθέσει σε budget κλασσικού θρησκευτικού γάμου με φαμφάρα (γιατί άμα θες, κάνεις θρησκευτικό πιο οικονομικό των οικονομικότερων) 3. Θες δάνειο, γεννάς κλπ υπάρχει ένας λόγος που υποβόσκει και μάλλον βγαίνει ασυνείδητα στο ζευγάρι όταν καλείται να αποφασίσει αν θα παντρευτεί σε εκκλησία ή δημαρχείο.
Αν δεν έχετε παντρευτεί ακόμη, αποκλείεται κάποιος κοντινό σας να μην το έχει κάνει. Επομένως αποκλείεται να μην έχετε ακούσει τη φράση «η προετοιμασία του γάμου είναι μεγάλο τέστ για το ζευγάρι» καθώς όπως μας είπε και μία ψυχολόγος που ρωτήσαμε επί του θέματος, ο γάμος είναι η φάση που το εγώ γίνεται εμείς. Ο άλλος από φίλος σου γίνεται άντρας σου, και τούμπαλιν, η κοπέλα σου γυναίκα σου. Δύο διαφορετικές οικογένειες, με πολλά και διαφορετικά ήθη, έθιμα, συνήθειες και ανάγκες καλούνται να γίνουν μία, ή τουλάχιστον να προσπαθήσουν να γίνουν μία.
Και επειδή όπου λαλούν πολλοί κοκόροι αργεί να ξημερώσει, το ίδιο γίνεται και στην προετοιμασία του γάμου. Η μία πεθερά προσπαθεί να δειχτεί στην άλλη, οι δυο πεθεροί αναμετρούν τις τσέπες τους και κάνουν ό,τι μεγαλύτερη σπατάλη μπορούν γιατί θεωρούν πως έτσι θα δείξουν την αγάπη για τα τέκνα τους, ενώ οι νύφες – αν υπάρχουν – παλεύουν να παρίστανται σε όλα τα διαδικαστικά του γάμου για να μην χάσουν δράμι κουτσομπολιού.
Και μετά αρχίζουν τα άλλα, ποιος πληρώνει τι , τι στολισμός θα γίνει, η μια τον βρίσκει κιτς, η άλλη τρε σικ, ο ένας θέλει γουρουνόπουλο ο άλλος ψάρια και αστακούς και τελικά το ζευγάρι μένει να΄ναι θεατής σε μία παράσταση που τον αφορά αλλά το εισιτήριο λέει θεωρείο αντί για σκηνή.
Εξ’ ού και πολλά ζευγάρια ασυνείδητα ή και συνειδητά προτιμούν να κάνουν μία ήπια μετάβαση από την συγκατοίκηση στο γάμο, για να γλυτώσουν όχι μόνο τα έξοδα αλλά και την ενδεχόμενη ρήξη στη σχέση τους από τις δυο οικογένειες που ακονίζουν τα σπαθιά τους.
Η αποφυγή όμως ενός θρησκευτικού γάμου για να μην γίνουν όλα αυτά, δεν είναι η λύση.
Όταν η φουρτούνα των ετοιμασιών περάσει και έρθει η μεγάλη μέρα το χαμόγελο στα πρόσωπα σας θα σας ανταμείψει γιατί με τον ένα ή τον άλλον τρόπο θα έχετε καταφέρει να στήσετε την μέρα σας όπως την θέλετε.
Το σημαντικό είναι να συμφωνήσετε από πριν μέχρι που μπλέκονται οι οικογένειες στο γάμο. Το ιδανικό είναι το πουθενά, αλλά επειδή οι ίδιοι χαίρονται ίσως λίγο παραπάνω από εσάς γιατί είστε τα δημιουργήματά τους τα οποία κάνουν το επόμενο βήμα στη δημιουργία της δικής τους οικογένειας, καλό είναι να τους δώσετε έναν μικρό χώρο για να χαρούν και εκείνοι και να το ζήσουν μαζί σας.
Παν μέτρον άριστον λοιπόν. Ο γάμος είναι μία πολύ όμορφη στιγμή στη ζωή σας και οφείλετε στον εαυτό σας να την ζήσετε όπως θέλετε πάντα στο πλαίσιο του δυνατού, εφικτού και τα σχετικά!
Αν θέλετε να παντρευτείτε με παπά και κουμπάρο βάλτε όρια στους άλλους, αν πάλι δεν θέλετε γιατί εσείς δεν το θέλετε τότε διαλέξτε τον πολιτικό. Όχι το ανάποδο όμως, όχι επειδή φοβάστε τους άλλους να μην χαρείτε την πιο σημαντική σας μέρα!
Από τη Νεφέλη Βιτζηλαίου
