Αυθορμητισμός, ατμοσφαιρικές λήψεις, παραμυθένια σκηνικά και στοιχεία documentary film θα μπορούσαν να είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά των φωτογραφιών του Κωνσταντίνου Καρτελιά. Έχοντας κάνει σπουδές πάνω στην Documentary Photography, ειδικεύεται στο να παρατηρεί το γεγονός. Ο ίδιος με την ομάδα του και την “ιδιαίτερη” (όπως θα διαπιστώσετε) παρουσία τους καταφέρνουν να μην γίνονται αντιληπτοί με αποτέλεσμα το φωτογραφικό γεγονός να είναι αυθόρμητο και αληθινό. Άλλωστε κάπως έτσι δεν πρέπει να είναι μια wedding day;
Εμείς συναντήσαμε τον Κωνσταντίνο και μας έλυσε κάθε απορία πάνω στο θέμα γαμήλια φωτογράφιση. Ας δούμε τι μας είπε….
Από την documentary photography, στη γαμήλια φωτογραφία. Οξύμωρο ή όχι; Πόση συνάφεια υπάρχει μεταξύ των δυο;
Η φωτογραφία είναι μια ματιά, μια μορφή τέχνης, ένας τρόπος έκφρασης. Οι καλλιτέχνες πολλοί, όπως και οι κατηγορίες της. Ο στόχος του ντοκιμαντέρ να ενημερώσει και πολλές φορές να αφυπνίσει το κοινό, σίγουρα δεν υπάρχει στην φωτογραφία γάμου αλλά η προσέγγιση του θέματος όπως και ο τρόπος καταγραφής των γεγονότων είναι ακριβώς ο ίδιος και στα δύο. Ένας γάμος είναι κάθε φορά και ένα ξεχωριστό ντοκιμαντέρ. Δυστυχώς δεν μπορούμε να πούμε και το ανάποδο, καθώς ένα ντοκιμαντέρ δεν στοχεύει πάντα στο να προβάλει την ευτυχία και την χαρά μέσα από ένα γεγονός. Προσωπικά, επειδή τα ντοκιμαντέρ που έχω αναλάβει, ως φωτογράφος, στο παρελθόν είναι επικεντρωμένα πάνω σε σοβαρά κοινωνικά και ανθρωπιστικά ζητήματα, η κάλυψη ενός γάμου για εμένα δεν μπορεί να είναι άλλα παρά μια ευχάριστη και πολύχρωμη διέξοδος από την πραγματικότητα.
Τελικά τι είναι εκείνο που μπορεί να κάνει ενδιαφέροντα φωτογραφικά ένα γάμο;
Το ταλέντο ενός φωτογράφου είναι να μπορεί να δημιουργήσει εικόνες ακόμα και από το τίποτα. Δεν υπάρχουν ενδιαφέροντα θέματα για φωτογράφιση, υπάρχουν φωτογράφοι με ενδιαφέροντα και ανησυχίες. Ο καλλιτέχνης καλείται να δείξει στο κοινό αυτό που πολλοί αδυνατούν να διακρίνουν. Ένας γάμος είναι ένα συναισθηματικά φορτισμένο γεγονός και ο φωτογράφος καλείται με όπλο την ευαισθησία του να το καταγράψει. Πορτραίτα, στιγμιότυπα, τοπία εναλλάσσονται με ταχύτητα σε έναν αγώνα μεταξύ του χρόνου και του φωτός.
Πιστεύεις ότι ο γάμος στην Ελλάδα αντιμετωπίζεται ως φασόν ή έχουμε ξεφύγει από αυτή τη λογική;
Δυστυχώς είναι στην ανθρώπινη φύση να προσπαθούμε να μιμηθούμε τον διπλανό μας. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τα περισσότερα πράγματα στην ανθρώπινη ζωή να είναι βασισμένα στο ίδιο μοτίβο. Αυτό συμβαίνει πολλές φορές και στους γάμους. Πολλά ζευγάρια καταλήγουν τελικά να διαμορφώσουν τον γάμο τους όχι όπως πραγματικά τον ονειρευόντουσαν, αλλά με έναν τρόπο βασισμένο πάνω στο ελληνικό έτσι «είναι» και έτσι « πρέπει» να γίνει. Και ξέρετε το έτσι «πρέπει» στην Ελλάδα είναι κάτι δύσκολο να το αποφύγει κανείς. Παρόλα αυτά υπάρχουν και νέα ζευγάρια που καταφέρουν να ξεφύγουν από τα Ελληνικά στάνταρ ενός γάμου. Αυτό το πετυχαίνουν όταν αφήσουν τον εαυτό τους ελεύθερο και αφήσουν την δημιουργικότητα και το προσωπικό τους ύφος να κυριαρχήσει. Αυτό είναι κάτι που και εγώ προσωπικά το επικροτώ και πάντα προσπαθώ να δώσω πρωτότυπες ιδέες στους πελάτες μου βγαλμένες από τους πιο όμορφους γάμους που φωτογράφισα στο παρελθόν.
Δεδομένου ότι έχεις δουλέψει και με πάρα πολλά ζευγάρια του εξωτερικού για το γάμο τους, ποιες πιστεύεις ότι είναι οι διαφορές που έχεις εντοπίσει σε σχέση με τα εδώ ζευγάρια;
Γενικά πιστεύω ότι έχει να κάνει με τον άνθρωπο και όχι με την καταγωγή του. Μία ιδιαιτερότητα που έχω διακρίνει στα ελληνικά ζευγάρια και που δεν το βλέπεις στο εξωτερικό, ιδιαίτερα στην βόρεια Ευρώπη, είναι ότι αρκετές φορές αντιμετωπίζουν τον γάμο τους σαν ένα γεγονός που πρέπει να γίνει και πρέπει να γίνει σωστά. Αυτό το « σωστά» σημαίνει ότι οι συγγενείς και οι καλεσμένοι πρέπει να φύγουν ευχαριστημένοι και να έχουν περάσει όλοι τους τέλεια. Αυτό είναι ένα βάρος που πέφτει στις πλάτες του ζευγαριού την ημέρα του γάμου τους. Η άποψη μου είναι ότι ένας γάμος πρέπει να γίνει με τέτοιον τρόπο ώστε το ζευγάρι να περάσει τόσο καλά ώστε να το θυμάται για μια ζωή και όχι οι καλεσμένοι. Νομίζω ότι τα ζευγάρια στην Βόρεια Ευρώπη επικεντρώνονται σε αυτό περισσότερο. Όσον αφορά την σχέση του ζευγαριού με τον φωτογράφο είναι κάτι που έχει να κάνει καθαρά με τον άνθρωπο και με τον επαγγελματισμό του φωτογράφου.
Με την ομάδα σου (όπως βλέπουμε και στις φωτογραφίες) έχετε «ιδιαίτερη» παρουσία σε κάθε γάμο, τον οποίο αναλαμβάνετε. Rumor has it, ότι φοράτε τα γιλέκα σας και είστε έτοιμοι για όλα πώς προέκυψε αυτό;
Όταν ξεκίνησα να συνεργάζομαι με τον βιντεογράφο Δημήτρη Σταματίου, η παρουσία μας την ώρα της δουλειάς μας ήταν ένα σοβαρό θέμα που μας είχε απασχολήσει αρκετά από πολύ νωρίς. Μας έκανε πάντα κακή εντύπωση να βλέπουμε φωτογράφους να δουλεύουν σε έναν γάμο που κάποιος έχει δώσει πολλά λεφτά και έχει βάλει πολύ κόπο για να είναι όλα όμορφα, ντυμένους σαν να πηγαίνουν για καφέ στην πλατεία. Όπως πολύ σωστά είχε πει ο Δημήτρης, «δεν γίνεται να μοντάρω ένα βίντεο στο οποίο είναι όλοι καλοντυμένοι εκτός από τους φωτογράφους γιατί πολύ απλά ξεχωρίζουν μέσα στο πλήθος». Πιστεύω ότι ένας επαγγελματίας σε ένα γάμο δεν κρίνεται μόνο από το υλικό που θα παραδώσει αλλά και από την στάση και την παρουσία του εν ώρα δουλειάς. Οπότε ναι, θα βάλουμε «τα καλά» μας, σαν να ήμασταν και εμείς καλεσμένοι στον γάμο!
Επίσης κάτι ακόμη που έχουμε μάθει για εσάς είναι ότι έχει καταφέρει με έναν τρόπο σε όλη την ημέρα του γάμου να «περνάτε» απαρατήρητοι και με αυτό τον τρόπο οι φωτογραφίες είναι αληθινές – φυσικές και όχι στημένες. Αυτό πώς το έχετε πετύχει δεδομένου ότι πολλοί φωτογράφοι – γάμου μπορεί να γίνουν και λίγο «ενοχλητικοί» προκειμένου να επιτύχουν αυτό που έχουν στο μυαλό τους.
Θεωρώ απαράδεκτο να βρίσκεται ένας φωτογράφος για παράδειγμα στην προετοιμασία της νύφης και να την φορτώνει με παραπάνω άγχος από ότι είναι φυσικό να έχει την ημέρα του γάμου της. Είσαι εκεί για να βγάλεις φωτογραφίες και να κάνεις τον άλλον να νιώσει όμορφα και άνετα. Είναι πολύ βασικό να περνάς απαρατήρητος και μην επηρεάζεις τα γεγονότα που διαδραματίζονται μπροστά σου. Για να καταγράψεις σε μία φωτογραφία ένα αυθόρμητο συναίσθημα πρέπει να βρίσκεσαι εκτός σκηνής. Προσωπικά δεν μου αρέσουν οι στημένες φωτογραφίες, το «στημένο» ότι είναι κάτι που πρέπει να παραμένει κλεισμένο μέσα σε ένα στούντιο. Ο γάμος είναι ένα γεγονός που πρέπει να καταγραφεί με όση περισσότερη ελευθερία γίνεται.
Τα σχόλια που έχουμε διαβάσει από ήδη παντρεμένα ζευγάρια που έχετε αναλάβει μαζί με την ομάδα σου, τους γάμους τους είναι εντυπωσιακά. Εσύ πώς θα χαρακτήριζες τη δουλειά σου με τρεις λέξεις;
Αυθόρμητα και πολύχρωμα κινηματογραφική.
Έχεις δηλώσει ότι οι νύφες συνήθως θέλουν «ιδιαίτερη» φωτογραφική μεταχείριση, γιατί;
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν σχέση με τον φωτογραφικό φακό, πολλοί από αυτούς ντρέπονται, είτε γιατί δεν αισθάνονται άνετα με τον εαυτό τους, είτε γιατί δεν είναι συνηθισμένοι να τους κοιτάει κάποιος μέσα από μία κάμερα. Η φωτογραφία γάμου δεν είναι φωτογραφία μόδας, έχεις απέναντι σου απλούς ανθρώπους και όχι φωτομοντέλα. Είναι στα καθήκοντα του φωτογράφου να κάνει μία νύφη να νοιώσει άνετα και αυτό θα φανεί και στο αποτέλεσμα. Είναι δύσκολο να μπορείς να κερδίσεις την εμπιστοσύνη του άλλου μέσα σε λίγο χρόνο έτσι ώστε να νοιώσει άνετα απέναντί σου. Για αυτό λοιπόν πρέπει να παίρνεις τον χρόνο σου έτσι ώστε να σε γνωρίσει ο άλλος πρώτα σαν άνθρωπο και μετά ως φωτογράφο.
Κάτι που ενδιαφέρει πολλά υποψήφια ζευγάρια που είναι σε αναζήτηση του φωτογράφου τους είναι τι θα πρέπει να προσέξουν και τι να αποφύγουν σε αυτό το κομμάτι. Θέλεις να μας δώσεις μερικά tips από τη δική σου εμπειρία;
Το επάγγελμα του φωτογράφου στις μέρες μας είναι κορεσμένο. Υπάρχουν πολλοί που επειδή αγόρασαν μία ψηφιακή μηχανή και ένα flash αυτοονομάστηκαν φωτογράφοι. Ευτυχώς δεν είναι τόσο απλό. Η φωτογραφία είναι είναι κάτι δύσκολο, όσο χρειάζεται ευαισθησία και συναίσθημα, άλλο τόσο χρειάζεται γνώσεις και εμπειρία. Από την προσωπική μου πλευρά, μπορώ να σας πω ειλικρινά, ότι όταν τελείωσα το μεταπτυχιακό μου πάνω σε “Photojournalism and documentary photography” στο Λονδίνο, τότε μόνο μπορούσα να πω και να πιστέψω ότι είμαι φωτογράφος. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι αν κάποιος δεν έχει σπουδάσει δεν μπορεί να γίνει φωτογράφος αλλά σίγουρα πολλές φορές κάνει την διαφορά, ειδικά σε γνώσεις πάνω σε τεχνικά ζητήματα. Αυτό που θα πρότεινα στα ζευγάρια είναι, όσο βάρος δώσουν πάνω στο στυλ φωτογραφίας που τους ταιριάζει, άλλο τόσο να δώσουν και στον φωτογράφο σαν άνθρωπο. Συζητήστε με τους φωτογράφους πριν τους κλείσετε, ξεχωρίστε τους σαν ανθρώπους και όχι από τα πόσα άλμπουμ θα σας δώσουν στο τέλος. Όσο σημαντικό είναι να υπάρχει επαγγελματισμός άλλο τόσο σημαντικό είναι να υπάρξει και χημεία μεταξύ ζευγαριού και φωτογράφου.
Τι είναι εκείνο που θα ήθελες να κάνεις φωτογραφικά σε ένα γάμο και ακόμα δεν τα έχεις καταφέρει;
Θέλω πολύ να φωτογραφίσω γάμους από διάφορες θρησκείες και παραδόσεις. Κάτι που δεν έχω κάνει και το θέλω πραγματικά είναι να ταξιδέψω στην Ασία και να φωτογραφίσω έναν Ινδουιστικό γάμο. Με ενδιαφέρει φωτογραφικά πολύ ο άνθρωπος ως στοιχείο μέσα σε μία κοινωνία, όπως και τα ήθη και έθιμα του κάθε λαού. Όπως ανέφερα και παραπάνω ένας γάμος είναι ένα ευχάριστο ντοκιμαντέρ.
Και τέλος σε τι λες Yes I do και σε τι No I don’t ;
Θα μου δώσετε την ελευθερία να μετατρέψω το NO I DON’T σε ΝΟ και να μεταφέρω ένα κοινωνικό μήνυμα μιας και είναι και των ημερών μας.
Όχι στον ρατσισμό και όχι στην ξενοφοβία. Και αν κάποιος μας ρωτήσει αν κάναμε ποτέ κάτι για τον συνάνθρωπό μας εύχομαι όλοι μας να μπορούμε να του απαντήσουμε “ YES, I DID”.
Στοιχεία επικοινωνίας:
