Μιλάς μαζί του κυρίως μέσω facebook. Άλλωστε ο ίδιος είναι μονίμως online και σου απαντάει σε ό,τι κι αν τον ρωτήσεις στο λεπτό. Είτε βρίσκεται στις Σπέτσες, είτε στη Ρωσία, είναι πάντα στη διάθεσή σου, έχει χιούμορ, απίστευτες σπουδές και είναι πολύ πιθανό να σου κάνει χιούμορ χωρίς καν να το καταλάβεις. Ή μάλλον θα το καταλάβεις, αλλά θα το απολαύσεις. Γιατί θα είναι η πρώτη φορά που μιλάς με έναν τόσο νέο ιερέα στο facebook, θα είναι η πρώτη φορά που θα μιλάτε την ίδια γλώσσα και θα είναι η πρώτη φορά που θα σκεφτείς πως θες να τον κάνεις φίλο σου. Ο Πατέρας Γρηγόριος, φωτογραφίζεται για το Yes I Do και κάνει το δικό του ξεχωριστό κήρυγμα.
Στις Σπέτσες όλοι σας γνωρίζουν σχεδόν προσωπικά και σας αισθάνονται “τον δικό τους άνθρωπο”. Πώς το καταφέρνετε αυτό;
Ε δεν είναι και η Νέα Υόρκη ούτε το Πεκίνο οι Σπέτσες. Ένα μικρό, αλλά μην ξεχνάμε ένδοξο, νησί. Δεν το επεδίωξα σαν στόχο και δεν ξέρω αν το πέτυχα. Ο κληρικός οφείλει να είναι μέσα στην καθημερινότητα των ενοριτών του. Στις χαρές και (κυρίως) στις λύπες τους. Είναι αλήθεια ότι οι πιστοί είναι ιδιαίτερα απαιτητικοί από τον ιερέα. Και αυτό είναι κάτι θεμιτό και επιθυμητό, διότι έτσι ανεβάζουν τον πύχη και μας κάνουν (να προσπαθούμε…) να γινόμαστε καλύτεροι στο λειτούργημά μας. Το μη θεμιτό και εκείνο που μας κουράζει πνευματικά είναι η κακή κριτική (προσοχή όχι η αρνητική). Η κριτική για την κριτική. Το “όχι” σε όλα. Όμως και αυτό τελικά είναι καλοδεχούμενο καθότι μας “πεισμώνει” να εκτελούμε καλύτερα τα καθήκοντα μας.
Σας βρίσκουμε πιο εύκολα μέσα facebook, παρά μέσω τηλεφώνου. Τελικά και οι ιερείς περνάνε στην επόμενη “γενιά”;
Μα είμαστε μέλη της επόμενης γενιάς. Δεν είμαστε εκτός κοινωνίας. Γινόμαστε “τοις πάσι τά πάντα” όπως είπε και ο Απόστολος Παύλος με σκοπό να φέρουμε τη χάρη του Θεού σε όσους περισσότερους ανθρώπους μπορούμε στον δρόμο Του.Εκεί κρύβεται όλη η “μαεστρία” του κληρικού. Χωρίς να γίνει “κόσμος”, να προσεγγίσει τον κόσμο και μάλιστα τους νέους οι οποίοι είναι απαιτητικοί και βρίσκονται μπροστά σε πολλά και δυσεπίλυτα προβλήματα.
Οποιοσδήποτε ανά πάσα στιγμή μπορεί να με βρει και στο τηλέφωνο, το οποίο να σας θυμίσω ότι και αυτό κάποτε ήταν ένα πρωτοποριακό μέσο επικοινωνίας που κάποιοι θεωρούσαν νεωτερισμό και υπερβολή να το χρησιμοποιεί ο κληρικός. Και όμως πόσο χρήσιμο είναι όταν ένας πιστός έχει την ανάγκη να μοιραστεί την αγωνία ή κάθε προβληματισμό του με τον Ιερέα; Ασφαλώς τίποτα δεν υποκαθιστά την πρόσωπο με πρόσωπο επικοινωνία των ανθρώπων αλλά όλοι μας στην πράξη κάνουμε χρήση της οικονομίας που η Εκκλησία μας σωστά προβλέπει και κάθε μορφή επικοινωνίας που θα κρατήσει τον σύνδεσμό του ανθρώπου που έχει ανάγκη με εκείνους που τον διακονούν. Σε ό,τι με αφορά ζητώ την κατανόηση όλων γιατί όπως γνωρίζετε το χειμώνα είμαι στο εξωτερικό για σπουδές και είναι ευκολότερο το διαδίκτυο. Είναι δε και οικονομικότερο στις εποχές που ζούμε..!
Κοινοποιείτε πολύ ενδιαφέρονται πράγματα στο προφίλ σας, πόσες ώρες είστε online τη μέρα;
Το διαδίκτυο είναι και αυτό τελικά ένα “εργαλείο” στην υπηρεσία του ανθρώπου και του …Θεού! Ο Θεός βρίσκει πολλούς και παράξενους ενίοτε τρόπους για να υπενθυμίσει στον άνθρωπο την παρουσία Του. Είναι σα να του λέει: “Εσύ με αποστρέφεσαι, με διώχνεις από δίπλα σου, προσπαθείς να ξεχάσεις την ύπαρξη μου. Όμως Εγώ είμαι εδώ! Και μάλιστα εκεί που δεν το περιμένεις”. Μέσα στα τόσα άσχημα, (εικόνες, λόγια και συνθήματα) που περνούν μπροστά μας στο διαδίκτυο, ξαφνικά έρχεται ένα θρησκευτικό μήνυμα και μας επαναφέρει σ’ αυτό που πρέπει να είμαστε πραγματικά. Εικόνες και ομοίωση του Θεού. Η Εκκλησία χρησιμοποιεί όλες τις σύγχρονες μεθόδους προκειμένου να διαδίδει στον σύγχρονο άνθρωπο τον Λόγο του Θεού.
Το πιο αστείο πράγμα που σας έχει συμβεί σε έναν γάμο είναι όταν….
Στο μυστήριο του γάμου θα συναντήσουμε τα πάντα. Αγωνία, συγκίνηση, ερωτηματικά, χαρά… και ίσως και κάποια αστεία. Δεν θα ξεχάσω την περίπτωση της πεθεράς εκείνης που επέμενε να έρθει στο παραθαλλάσιο παρεκκλήσι με το καϊκι, ενώ ήξερε ότι την “πιάνει” η θάλασσα, με αποτέλεσμα να υποστεί σοκ από τα “θηριώδη” κύματα του Αργωσαρωνικού, να κληθεί γιατρός από την πόλη των Σπετσών για να την συνεφέρει και το μυστήριο να καθυστερήσει τουλάχιστον μία ώρα. Και βεβαίως η αλησμόνητη εκείνη περίπτωση όπου με το “Ευλογημένη” μαύρισε ο ουρανός, μας ήρθε η μυρωδιά της καλοκαιρνής μπόρας και ο πατέρας της νύφης όλο αγωνία με ρωτάει: “Και τώρα πάτερ τι κάνουμε; (σημ: ο γάμος ήταν υπαίθριος σε παρεκκλήσι). Εγώ ατάραχος του απαντώ: “έχω συννενοηθεί”, δείχνοντας του τον ουρανό! Τελικά (χώρις να διεκδικώ τον τίτλο του “θαυματουργού”) δεν έριξε ούτε σταγόνα!!!
Τι θα συμβουλεύατε ένα νεόνυμφο ζευγάρι;
Η αυθόρμητη συμβουλή- παραίνεση που θα τους έλεγα είναι ότι ο γάμος είναι μία θυσία. Θυσιάζουν και οι δύο το “ΕΓΩ” και προσλαμβάνουν το “ΕΜΕΙΣ”. Ο εγωϊσμός είναι η αρχή παντός κακού. Ο Αδάμ και η Εύα εξαιτίας αυτού απόλεσαν τον παράδεισο. Η φιλαυτία, η έλλειψη αληθούς επικοινωνίας, η μονομέρεια γεννούν όλα τα προβλήματα. Αντίθετα η πραγματική αγάπη, η χωρίς τέλος θυσία του ενός για τον άλλο, είναι η βάση του επιτυχημένου γάμου.
Έχετε δώσει την ώρα του μυστηρίου μια συμβουλή στον γαμπρό που εκείνος θα τη θυμόταν για χρόνια μετά;
Γιατί δεν με ρωτάτε αν έχω δώσει και στη νύφη; Τέλος πάντων! Είμαι υποχρεωμένος πάντα να περνώ το μήνυμα του Ευαγγελίου στους νεόνυμφους. Στον γαμπρό υπενθυμίζω ότι ο Απόστολος Παύλος στην περικοπή την οποία διαβάζουμε, ενώ προς την γυναίκα λέει να υπακούει τον άνδρα της (κάτι που φαίνεται αναχρονιστικό και μη “φεμινιστικό”), στον άνδρα δίνει μία πολύ δυσκολότερη εντολή, λέγοντας του ότι πρέπει να αγαπάει τόσο την γυναίκα του, ώστε να είναι έτοιμος και να θυσιάσει την ζωή του γι’ αυτήν, εάν παραστεί ανάγκη!
Το πιο ωραίο πράγμα που σας έχει πει ένα ζευγάρι μετά την τελετή;
Είναι τόσα πολλά που δεν μπορώ να θυμηθώ κάτι συγκεκριμένο εκτός ενός τελευταίου. Στο τέλος ενός μυστηρίου μία νύφη, εις επήκοον πάντων, μου είπε: “Πάτερ σας αγαπάμε. Όταν θα έχω παράπονα από τον άνδρα μου θα σας παίρνω τηλέφωνο” και εγώ της απάντησα: “Καλύτερα να μου τα γράφεις στο facebook και όταν βρίσκω χρόνο θα απαντώ”!!!
Γενικά με τα ζευγάρια που παντρεύω προσπαθώ να διατηρώ επικοινωνία και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που από μόνοι τους επικοινωνούν μαζί μου. Επίσης σε πολλά ζευγάρια έχω βαπτίσει και τα παιδάκια τους και τότε η χαρά πολλαπλασιάζεται. Τα ζευγάρια που παντρεύω τα νιώθω σαν αδέλφια μου και τα παιδιά που παντρεύω (καθότι άγαμος κληρικός) σαν δικά μου παιδιά!
Αν δεν ήσασταν ιερέας, τι θα ήσασταν;
Ειλικρινά δεν έχω φανταστεί τον εαυτό κου κάτι άλλο από ιερέας. Από μικρό παιδί, τα παιχνίδια μου ήταν οι εικονίτσες και οι βίοι αγίων. Έτσι εκπλήρωσα ένα παιδικό μου όνειρο και έκανα αυτό που πραγματικά ήθελα και θέλω. Βέβαια είχα και ακόμη ένα παιδικό όνειρο. Να γίνω αρχαιολόγος. Γι’ αυτό, πέραν των θεολογικών βιβλίων, πάντα μου άρεσε η ιστορία την οποία προσπαθώ να μελετώ. Με συναρπάζει το γεγονός να βγάζεις στην επιφάνεια και στο φως θαμμένα μυστικά και να ψηλαφείς την χαμένα κομμάτια ενός παζλ που έρχεται από τα βάθη του χρόνου. Το ακόμα συγκλονιστικότερο όμως είναι να ψηλαφείς σε κάθε Θεία Λειτουργία τον πανυπερτέλειο Θεό και να τον μεταδίδεις με τα πύλινα χέρια σου στον πιστό. Εκεί η σκέψη του ανθρώπου σταματά και στεκόμαστε εκστατικοί μπροστά στο μυστήριο!
Με τρεις λέξεις ο εαυτός σας;
Μόνο τρεις; Πείσμων (δεν παραιτούμαι από το στόχο μου), ποτέ “δήθεν” και ψεύτικος (και ας το έχω πληρώσει ουκ ολίγες φορές) και τέλος (λίγο…) εγωϊστής!!!
Ευχαριστούμε τον Πατέρα Γρηγόριο για αυτή την τόσο ξεχωριστή συνέντευξη και δίνουμε ραντεβού μαζί του στο νησί!
