Όταν καλείσαι να πάρεις συνέντευξη από δύο πολύ αγαπημένα σου πρόσωπα, που τα γνωρίζεις αρκετά καλά, τότε τα πράγματα δεν είναι πολύ εύκολα, γιατί πρέπει να κρατήσεις ισορροπίες και να προσπαθήσεις να είσαι αντικειμενική. Πώς μπορείς όμως να είσαι αντικειμενικός απέναντι σε μια τόσο όμορφη ιστορία και αληθινή αγάπη;
Μετά το γάμο τους φέτος το καλοκαίρι, το Bithas Family Festival, η Μυρτώ και ο Τάσος, ήταν απαίτηση από όλη την ομάδα να είναι το επόμενό μας εξώφυλλο. Αν έπρεπε να χαρακτηρίσω τη σχέση τους θα έλεγα αμέσως καρμική και meant to be. Όλα όσα θα διαβάσετε πιστέψτε με, δεν είναι ακόμη ένα cover story που έπρεπε να κάνουμε, αλλά ένα cover story γεμάτο ρομαντισμό, αγάπη και αλήθεια από ένα ζευγάρι που πιστεύει στο “μαζί” και το “για πάντα” έχει έρθει εύκολα προστεθεί δίπλα του!
ΤHEIR LOVE STORY…
Τάσος: Θα ξεκινήσω λέγοντας το εξής: Η Μυρτώ για εμένα είναι η πιο όμορφη γυναίκα που έχω γνωρίσει ποτέ και είμαι πολύ ερωτευμένος μαζί της. Ακόμα και μετά από 4 σχεδόν χρόνια που είμαστε μαζί, όσο περνάει ο καιρός αυτό το συναίσθημα διογκώνεται. To love story είναι σαν μια μικρή ταινία στο μυαλό μου και θα ήθελα κάποια στιγμή να τη γράψω στα μικρά μας για να έχουν μια καλύτερη εικόνα του ποιοί τελικά είμαστε και πώς σκεφτόμαστε. Αρκεί να πω, πως όπως την πρώτη στιγμή που την είδα μπροστά μου ένιωσα ότι είχα απέναντί μου τον άνθρωπο που πάντα ήθελα και είχα ονειρευτεί, έτσι και σήμερα κάθε φορά που την κοιτάζω «λιώνω» στη σκέψη πως η Μυρτώ είναι η γυναίκα μου.
Μυρτώ: Μια Πέμπτη που έβρεχε μπήκα σε ένα γραφείο. Είδα τον Τάσο. Η καρδιά μου χτύπησε. Δυνατά. Από ό,τι φάνηκε χτύπησε και η δική του το ίδιο δυνατά. Δουλέψαμε για λίγο καιρό μαζί αδυνατώντας να κρύψουμε τη φωτιά που έκαιγε και ένα μήνα περίπου μετά, μετακόμισα στο σπίτι του. Το πρώτο μας φιλί ήταν κάτω από την Ακρόπολη και πολλά βράδια, όταν κλείνω τα μάτια μου, αισθάνομαι ακόμα εκείνον τον αδιανόητο κόμπο στο στομάχι.
Το για “πάντα μαζί” σε εσάς παίρνει εικόνα πιστεύετε σε αυτό;
Μ: Δεν θα ξεχάσω ποτέ ένα βράδυ, ενώ ήμασταν μαζί περίπου 3 μήνες, είχαμε βγει έξω με τον Τάσο και την κολλητή μου και μιλούσαμε για τατουάζ. Θυμάμαι τον Τάσο να λέει πως το επόμενο τατουάζ του, θα είχε να κάνει με τα παιδιά μας. Εγώ και η φίλη μου σκουντήξαμε η μία την άλλη και την επόμενη μέρα αναρωτιόμασταν αν λέει ψέματα, αν είναι απλά πολύ ενθουσιασμένος ή τέλος πάντων γιατί είχε πει μια τόσο μεγάλη κουβέντα σε ένα τόσο μικρό διάστημα… Όπως καταλάβατε, ο Τάσος πίστεψε στο “για πάντα μαζί” από την πρώτη στιγμή. Το ίδιο κι εγώ, απλά εκείνος είχε τη δύναμη και το “θράσος” που απαιτούσε η στιγμή για να το εκδηλώσει. Αν πιστεύω στο “για πάντα μαζί”; Φυσικά! Αν το ζευγάρι πιστέψει στο “μαζί”, τότε το “για πάντα” έρχεται εύκολα να προστεθεί δίπλα του..
Τ: Στον πρώτο μήνα της σχέσης μας είχα μια ιδέα. Είπα στη Μυρτώ να γράψουμε κάτι μικρό σε ένα χαρτάκι, να το κλείσουμε σε ένα φάκελο και να το ανοίξουμε μετά από ένα χρόνο. Με αυτό το χαρτάκι τής έκανα πρόταση γάμου, συνεπώς, ναι πιστεύω στο για «πάντα μαζί» και το υποστηρίζω κάθε μέρα.
Ποια είναι τα στοιχεία που κρατάνε μια σχέση ζωντανή και ποια εκείνα που μπορεί να την “σκοτώσουν”;
Τ: Η σχέση πρέπει να εξελίσσεται παράλληλα με τους ανθρώπους της. Είναι ένας υπέροχος μηχανισμός που χρειάζεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα το καύσιμό του για να λειτουργήσει σωστά. Εάν τον παρατήσεις, θα σε αφήσει και εάν του δώσεις παραπάνω από αυτό που χρειάζεται, τότε πάλι κάτι δεν θα λειτουργήσει σωστά. Προσωπικά θεωρώ πως κάθε σχέση έχει τη δική της μοναδική συνταγή και η ισορροπία της εξαρτάται μόνο από τους ανθρώπους της. Ένα παράδειγμα ενός στοιχείου που θεωρώ “απειλητικό” για μια σχέση είναι η σιγή την ώρα που θα πρέπει να ανοίξεις το στόμα σου και να βγάλεις τα εσώψυχά σου στον άλλον. Από την άλλη οι εκπλήξεις, η επικοινωνία και η εκδήλωση των συναισθημάτων σου για μένα είναι μερικά από τα στοιχεία που βοηθούν τη σχέση να μείνει ζωντανή. Ναι, χρειάζεται φροντίδα και κόπο ακόμα και θυσίες, όμως στο τέλος πάντα ανταμείβεσαι.
Μ: Είναι σημαντικό να θες τον άλλο. Να τον θες δίπλα σου, στον καναπέ, στο κρεβάτι, στις διακοπές, στις βόλτες…Είναι σημαντικό να εκτιμάς όσα σου έφερε η ζωή. Άλλωστε οι γνωριμίες είναι αποτέλεσμα μιας τόσο τυχαίας συγκυρίας που σχεδόν πάντα κρύβουν κάτι καρμικό μέσα τους. Είναι σημαντικό να λες όσα νιώθεις. “Σε αγαπώ”, “είσαι όμορφος”, “ήσουν ο πιο όμορφος από όλους σήμερα”, “είσαι ο καλύτερος μπαμπάς”, “είσαι κάτι πέρα από όσα είχα ονειρευτεί”. Κάθε μέρα, χωρίς σταματημό. Πείτε αυτό που αισθάνεστε και θα δείτε στο πρόσωπο του συντρόφου σας εκείνο το χαμόγελο που τόσο αγαπάτε…
Τάσο ποιο είναι το πρώτο πράγμα που αγάπησες στη Μυρτώ και τι αγαπάς να μισείς σε εκείνη; Μυρτώ και εσύ αντιστοίχως..
Τ: Οπωσδήποτε το πρόσωπό της. Μπορώ να κλείσω τα μάτια μου και να περιγράψω με ακρίβεια χιλιοστού το πού βρίσκεται η κάθε της ελιά. Το αμέσως επόμενο που μου έρχεται στο μυαλό με αμελητέα διαφορά είναι τα δάχτυλά της, αλλά είναι άδικο να μην αναφέρω το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό όταν διάβασα την ερώτηση.
Αγαπώ να μισώ το ότι ακόμα και σε αυτή τη συνέντευξη, που έχω δώσει ένα μεγάλο ποσοστό της προσοχής μου στη σύνταξη και την ορθογραφία των λέξεων και φράσεων που χρησιμοποιώ, μόλις πέσει στα χέρια της θα βρει αρκετά λάθη και θα έρθει να μου τα εξηγήσει ένα προς ένα…
Μ: Αγαπώ τον δυναμισμό του και την επιθυμία του να είναι ο καλύτερος σε ό,τι κάνει. Αυτό τον κάνει έναν εξαιρετικό σύντροφο και ίσως τον πιο υπέροχο μπαμπά που θα έχετε γνωρίσει ποτέ. Τον αγαπώ που με προσέχει σαν πορσελάνινη κούκλα, που αγαπάει την οικογένειά μας και τις φίλες μου και που μια κουβέντα του είναι αρκετή για να “σηκωθώ” όταν έχω πέσει. Εκνευρίζομαι που ξυπνάει με τρελό κέφι από τις 7 το πρωί και που δεν κουράζεται ποτέ… Συχνά νιώθω “ηλικιωμένη” όταν είμαι δίπλα του!
THE PROPOSAL …
Τ: Αυτό θα μου επιτρέψεις να το αφήσω για τη Μυρτώ. Το μόνο που θα μπορούσα να μοιραστώ είναι το απερίγραπτο άγχος πριν και τη μεγαλύτερη ανακούφιση μετά. Είναι τεράστιο ναρκωτικό συναισθημάτων η πρόταση γάμου.
Μ: Θέλω να το κάνεις εικόνα. Ανδρίτσαινα. Χωριό. Βράδυ στο μπαλκόνι, εγώ έγκυος 2 μηνών στον Οδυσσέα. Τρώω χωριάτικη σαλάτα με φέτα και ρίγανη και είναι 1η Αυγούστου. Τα γενέθλιά μου. Όλη μέρα ο Τάσος είναι πολύ νευρικός, τόσο που καλώ τη Μαριάνθη (την κουμπάρα μου) και της λέω ότι δεν καταλαβαίνω τι έχει πάθει ξαφνικά σήμερα και δεν μιλιέται. Εκείνος ισχυρίζεται ότι – κατακαλόκαιρα- έχει άγχος για τη δουλειά. Ξαναπάμε στο μπαλκόνι λοιπόν. Τρώω τη σαλάτα μου και μου λέει πως έχει φέρει μαζί του “τα γράμματα”. Αυτά τα γράμματα τα είχαμε γράψει ο ένας στον άλλο πριν καν κάνουμε σχέση. Είχαμε πει αν ποτέ καταφέρουμε να είμαστε μαζί θα τα διαβάσουμε σε κάποια γενέθλιά μου. Τα είχαμε βάλει σε φακέλους και τα είχαμε κλείσει ερμητικά. Τρώω την ντοματούλα μου λοιπόν, και εκείνος διαβάζει το δικό μου. Σταματάω -επιτέλους- να τρώω, καθώς μου ζητάει να διαβάσω το δικό του δυνατά…Μου εξομολογείται μαγικά πράγματα και η τελευταία φράση του γράμματός του, λέει “αν τώρα διαβάζεις αυτό το γράμμα, τότε σου ζητάω να γίνεις γυναίκα μου”. Εγώ από το κλάμα – οι ορμόνες μου ήταν στο κόκκινο- δεν καταλαβαίνω τι διαβάζω, ενώ εκείνος έχει βγάλει από την τσέπη του ένα δαχτυλίδι και περιμένει μια απάντηση. “Ε;” μου λέει. “Τι;” του λέω. (Καμία συνεννόηση). Μου λέει “ξαναδιάβασε την τελευταία πρόταση”. “Αν τώρα διαβάζεις αυτό το γράμμα, τότε σου ζητάω να γίνεις γυναίκα μου”…. Σπαράζω στο κλάμα και μου κάνει την πιο μεγάλη αγκαλιά του κόσμου…
Ε να, κάπως έτσι έγινε, χωρίς Παρίσι, χωρίς κρασιά, χωρίς τίποτα. Εμείς οι δύο στη μέση του πουθενά, με μια χωριάτικη, με τον Οδυσσέα να κολυμπάει στην κοιλιά μου και τα δάκρυά μας να γεμίζουν τα πρόσωπά μας.
THE BITHAS FAMILY FESTIVAL …
Πρώτα ο πολιτικός γάμος, μετά ο Οδυσσέας στη συνέχεια η Ιριάνα και όλο το παραμύθι σας, ολοκληρώθηκε με τον θρησκευτικό σας γάμο φέτος το καλοκαίρι. Θα έλεγα πώς είστε η “ανορθόδοξη” πλευρά του Yes I do. Μιλήστε μου λίγο για αυτό και πώς είναι να παντρεύεσαι με “καλεσμένους” τα παιδιά σου;
Τ: Το δικό μου όνειρο ήταν να κάνουμε ένα μεγάλο πάρτυ με όλους τους κολλητούς μας. Γνωρίζοντας καλά πλέον τον άνθρωπο που έχω επιλέξει να ζήσω το υπόλοιπο διάστημα της ζωής μου και όλα όσα αγαπάει, περάσαμε μια βόλτα και από την εκκλησία! Ο πολιτικός γάμος ήταν απλά για να διευκολύνουμε τη γραφειοκρατία για τα χαρτιά του Οδυσσέα. Θα τονίσω πάντως πως αυτό που μου έμεινε από το γάμο μας το καλοκαίρι ήταν το ότι χόρεψα με τον Οδυσσέα εκείνο το βράδυ, πήρα αγκαλίτσα την Ιριάνα πριν πάει για ύπνο και κρατούσα το χέρι της γυναίκας μου σε όλες τις στιγμές που περάσαμε με τους φίλους μας.
Μ: Ντρέπομαι που θα το πω αλλά δεν ήμασταν πολύ του γάμου…Σε ένα ραντεβού για δουλειά λοιπόν, ένας πολύ καταξιωμένος Έλληνας σχεδιαστής με ρώτησε τι νυφικό έβαλα στον δικό μου γάμο. Με πολύ χαλαρό ύφος του απάντησα πως “ααα εμείς έχουμε κάνει μόνο πολιτικό γιατί τα βαριόμαστε λίγο αυτά”. Δεν χρειάστηκε να με μαλώσει με τον δικό του πολύ ιδιαίτερο τρόπο για να καταλάβω πως ως δημιουργός του Yes I Do μια τέτοια απάντηση δεν ήταν αποδεκτή. Κάπως έτσι αποφασίσαμε να κάνουμε έναν γάμο αλλιώς! Κάτι καινούργιο, κάτι που δεν έχει ίσως ξαναγίνει για να ανοίξουμε το δρόμο σε όλα εκείνα τα ζευγάρια, που -όπως και εμείς- βαριούνται τους κλασικούς γάμους! Η παρουσία του Οδυσσέα και της Ιριάνας στην εκκλησία ήταν απλά ένα όνειρο! Εύχομαι, έστω ο Οδυσσέας να διατηρήσει μια μικρή ανάμνηση της στιγμής! Εγώ πάντως, θα τον θυμάμαι για πάντα να σκάει στα γέλια και να μας πετάει ρύζι!
Περιγράψτε μου με λίγα λόγια το μαγικό Bithas Family Festival. Ποια ήταν η πιο ευτυχής στιγμή του, ποια η πιο awkward και ποια η πιο συγκινητική;
Μ: Με τον Τάσο είχαμε αποφασίσει να ετοιμαστούμε μαζί. Ε, μετά από 2 παιδιά δεν είχε και πολύ νόημα να τηρήσουμε μια τέτοια παράδοση. Ετοιμαστήκαμε λοιπόν στο Ποσειδώνιο, στην ίδια σουίτα αλλά ο καθένας σε ξεχωριστό δωμάτιο με τους φίλους του. Λίγα λεπτά πριν μπούμε στο καΐκι για να πάμε στην εκκλησία, τα δωμάτια άδειασαν και μείναμε μόνοι μας. Όταν άνοιξε η πόρτα και τον είδα μπροστά μου, ένιωσα όλες τις πεταλούδες της Κοιλάδας με τις Πεταλούδες της Ρόδου στο στομάχι μου… Αυτή ήταν σίγουρα η πιο ευτυχισμένη στιγμή. Ενώσαμε τα χέρια μας, με φίλησε και ξεκινήσαμε τη διαδρομή για το πιο όμορφο πάρτυ της ζωής μας. Η πιο συγκινητική ήταν στο μυστήριο. Κοιτούσα τον Τάσο, τη Μαριάνθη, τον Κωνσταντίνο, τον Οδυσσέα, την Ιριάνα, τους γονείς μας, τους φίλους μας. Όλοι μου έκαναν νοήματα, έκλειναν ματάκια, χαμογελούσαν. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είχαν έρθει από την Αθήνα στις Σπέτσες για τη δική μας γιορτή. Φυσικά, σε όλη τη διάρκεια του μυστηρίου έκλαιγα από συγκίνηση κοιτώντας ένα ένα τα πρόσωπα…Η πιο αμήχανη;;; Όταν ο Τάσος μού είπε “γύρνα”! Γύρισα το κεφάλι μου προς τα πίσω και έβγαλε wedding selfie την ώρα του μυστηρίου! Το είχε πει ότι θα το κάνει αλλά δεν τον είχα πιστέψει!
Τ: Ό,τι είχα ακριβώς στο μυαλό μου το έκανε πραγματικότητα η Μυρτώ με την αγαπημένη μας αερο-πλάνερ και τους συνεργάτες της. Ευτυχής στιγμή ο χορός ΜΑΣ, η πιο awkward τα χορευτικά μας και η πιο συγκινητική σίγουρα ο χορός της νύφης με τον Ντρούλη της (και η στιγμή στην ετοιμασία μας πριν την εκκλησία που ο Οδυσσέας μού κούμπωσε το τελευταίο κουμπί στο πουκάμισό μου).
Αν υπήρχε κάτι που θα αλλάζατε την ημέρα του γάμου σας ποιο θα ήταν αυτό;
Τ: Πολύ καλή ερώτηση. Η πραγματικότητα είναι πως ήταν όλα υπέροχα όσο κλισέ μπορεί να ακούγεται. Όμως θα ήθελα οι γονείς μου να ήταν παρόντες στο βίντεο αλλά και στους λόγους των κουμπάρων (έπρεπε να αποχωρίσουν με τον Οδυσσέα γιατί είχε κουραστεί από το χορό και αφού είχε φάει όλα τα κουφέτα που βρήκε μπροστά του).
Μ: Θα ήθελα να το ζω ξανά και ξανά! Δεν θα άλλαζα τίποτα, πήγαν όλα μαγικά, δεν υπήρχε μια μικρή λεπτομέρεια που στράβωσε και θα ήθελα να γίνει αλλιώς. Θα ήθελα μόνο να έχω μαζί μου την κολλητή μου την Αλέκα με τον άντρα της το Θοδωρή, που επειδή πλησίαζε η μέρα της γέννησης του μπέμπη τους δεν κατάφεραν να έρθουν στις Σπέτσες.
ΤΗΕΙR HAPPILY EVER AFTER | OΔΥΣΣΕΑΣ & ΙΡΙΑΝΑ…
Μ: Η αλλαγή ήταν μεγάλη και σαρωτική. Θα έλεγα ότι τα παιδιά, ειδικά το δεύτερο και σίγουρα φαντάζομαι το τρίτο, ένα ζευγάρι που είναι καλά μεταξύ του το ενώνουν και ένα ζευγάρι που δεν ήταν καλά από πριν, το χωρίζουν. Εμάς τα παιδιά μας, μας έχουν ενώσει σε έναν, θα έλεγα, υπερφυσικό βαθμό. Είμαστε οικογένεια, είμαστε ένα και παρά τις δυσκολίες που περάσαμε και με τα δύο μωρά, παρά τις αϋπνίες, την κούραση, τα πρωινά που ξυπνάμε και είμαστε και οι τέσσερις στο κρεβάτι -εγώ και ο Τάσος οριακά πριν πέσουμε κάτω – ξέρουμε πως αυτή ακριβώς είναι η κορύφωση της ευτυχίας.
Τ: Το μόνο σίγουρο είναι πως αυτές οι δύο υπέροχες προσθήκες μάς έφεραν πιο κοντά από ποτέ. Περάσαμε μια περίοδο που μας έφταιγαν τα πάντα, ακόμα και το γάλα που είναι λευκό και όχι κόκκινο. Όμως μέσα μας ξέραμε πολύ καλά τι θέλαμε και έχουμε περάσει στην επόμενη πίστα που τα αντιμετωπίζουμε όλα μαζί και ενωμένοι. Είμαστε οικογένεια.
Πώς ονειρεύεστε τον Οδυσσέα και την Ιριάνα μετά από χρόνια και ποια είναι η συμβουλή που θα γράφατε σε ένα χαρτάκι για τον καθένα με σκοπό να την έχουν όταν μεγαλώσουν.
Τ: Το πώς θα είναι μετά από χρόνια θα το αφήσω να το αποφασίσουν μόνοι τους μεγαλώνοντας. Ξέρω πλέον τους τρόπους για να τους δώσω όλα τα εφόδια για να το σκεφτούν και να το ονειρευτούν σύμφωνα με τα βιώματά τους. Το μόνο που με νοιάζει είναι να ζήσουν τη ζωή τους, να έχουν την υγεία τους και να είναι ευτυχισμένα.
Μ: Ο Οδυσσέας ξέρω πως θα γίνει ένα τρυφερό πλάσμα που θα αγαπάει και θα αγαπιέται πάρα πολύ. Είναι γεννημένος μαχητής και νικητής και αλήθεια δεν τον φοβάμαι καθόλου. Η Ιριάνα από την άλλη είναι γεννημένη “τσαούσα”! Άλλος χαρακτήρας. Δυναμική, διεκδικητική, αυτό που λέμε “τύπισσα”. Αυτή κι αν δεν τη φοβάμαι. Τους γράφω καθημερινά ημερολόγιο, ξεχωριστό στον καθένα και αυτό που επιμένω να εύχομαι είναι να είναι για πάντα ενωμένοι. Θέλω να έχουν ο ένας τον άλλο, να ξέρουν ότι μεγάλωσαν σε ένα περιβάλλον πλημμυρισμένο από αγάπη και να πιστεύουν στους εαυτούς τους. Θέλω να αισθάνονται πως ό,τι ονειρευτούν, θα μπορούν να το πετύχουν!
Let’s play a game
ΤΑΣΟΣ
Ανοίγω τα μάτια μου το πρωί και …χαμογελάω.
Χαμογελάω όταν…ανοίγω τα μάτια μου το πρωί.
Το αγαπημένο μου σημείο στο σπίτι είναι… ο τοίχος με τις καλλιτεχνικές δημιουργίες των παιδιών μας.
Στη Μυρτώ αγαπώ… να χάνομαι μαζί της.
Γάμος είναι… ευτυχία. Είναι να ερωτεύεσαι πολλές φορές τον ίδιο άνθρωπο.
Έρωτας είναι… το κορυφαίο συναίσθημα που νοιώθει ο καθένας στη ζωή του. Ο βαθμός αυτού του συναισθήματος όμως δεν είναι ίδιος για όλους.
Αγάπη είναι… να κοιτάς τη βέρα σου και να χαμογελάς (σαν ηλίθιος…sorry).
Οικογένεια είναι… ο ιερότερος δεσμός.
Αγαπημένο μέρος στον κόσμο… εκείνο το εστιατόριο στο Μιλάνο.
Στην Ελλάδα… ο Μυστράς.
Στην Αθήνα… το Bronco.
Όταν ήμουν μικρός ήθελα να γίνω… Πρόεδρος της Αμερικής.
Η βασική αρχή που θέλω να δώσω στα παιδιά μου και πήρα από τους γονείς μου είναι… να έχουν πάντα ενεργή ανάμειξη στη ζωή των παιδιών τους.
Σε τι λέτε πάντα Yes I do & σε τι No I don’t….
Yes I do… στην περιπέτεια & στα όνειρα.
No I Don‘t… σε ό,τι με κάνει να βαριέμαι.
Let’s play a game
ΜΥΡΤΩ
Ανοίγω τα μάτια μου το πρωί και … κάνω αφαίρεση για να δω πόσες ώρες κοιμήθηκα.
Χαμογελάω όταν… βλέπω τον Τάσο να μου χαμογελάει.
Το αγαπημένο μου σημείο στο σπίτι είναι…το κρεβάτι μας όπου πλέον κοιμόμαστε και οι 4!
Στον Τάσο αγαπώ…. το ένστικτό του. Σπάνια πέφτει έξω.
Γάμος είναι…. ένα φεστιβάλ με φίλους.
Έρωτας είναι…. να τον βλέπεις κάθε πρωί που ξυπνάει και να χτυπάει η καρδιά σου.
Αγάπη είναι…. να σου πιάνει το χέρι και να εμφανίζονται δάκρυα στα μάτια σου.
Οικογένεια είναι… το πιο δυνατό team του κόσμου!
Αγαπημένο μέρος στον κόσμο…. το Λονδίνο.
Στην Ελλάδα…. οι Σπέτσες.
Στην Αθήνα….τα σπίτια των φίλων μου.
Όταν ήμουν μικρή ήθελα να γίνω… Δημοσιογράφος από 9 ετών. Χαίρομαι που ακολούθησα το όνειρό μου.
Η βασική αρχή που θέλω να δώσω στα παιδιά μου και πήρα από τους γονείς μου είναι… Όταν είμαστε “μαζί”, μπορούμε.
Σε τι λέτε πάντα Yes I do & σε τι No I don’t….
Yes I Do… σε μια νέα, πρωτότυπη ιδέα!
No I Don’t…στη γκρίνια.
instagram: @myrto_kazi | @tasbith
Photo Credits: Δανάη Ίσαρη
