Συνέντευξη με τον Πατέρα Γρηγόριο Νανακούδη

Για να τον εντοπίσεις, σίγουρα θα τον βρεις μέσω facebook. Οι φωτογραφίες στο προφίλ του αλλά και ο τρόπος που τον αντιμετωπίζουν όσοι τον ακολουθούν, θυμίζουν τη λατρεία του fanclub προς έναν “star“. O πατήρ Γρηγόριος Νανακούδης σίγουρα δεν είναι ένας ιερέας που έχετε ξαναδεί. Η συζήτηση μαζί του μπορεί να κρατήσει για ώρες, καθώς ο ίδιος μιλάει πέρα και έξω από τα “θρησκευτικά πρέπει”. Και αν κάτι αγαπάμε στους γάμους που κάνει, είναι τα λόγια του μετά το τέλος του μυστηρίου. Ευχές και συμβουλές προς το ζευγάρι, γεμάτες χιούμορ και συναίσθημα, που αξίζει κανείς να φυλάξει για πάντα στο μυαλό του. Και την καρδιά του.

“Έγινα κληρικός διότι με αυτό το τρόπο πραγματοποίησα το παιδικό μου όνειρο. Ίσως η σωστότερη απάντηση θα ήταν ότι δεν επιλέγουμε εμείς να γίνουμε ιερείς αλλά ότι ο Θεός επιλέγει εμάς να κουβαλήσουμε έναν μεγαλύτερο αλλά απείρως ωραιότερο σταυρό…”Caption

Γιατί ο γάμος είναι «μυστήριο»;

Ο γάμος είναι ένα από τα επτά «μυστήρια» της Εκκλησίας μας. Με την τέλεσή του το μεν ζεύγος διακηρύττει με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο, ότι αποφάσισε να ζήσει το υπόλοιπο του βίου μαζί, ο δε Θεός διά των ευχών του ιερατείου επευλογεί και επισφραγίζει αυτή την απόφαση και πλέον όλα τίθενται υπό την σκέπη και την ευλογία Του. Όμως θα προσέθετα ότι ο γάμος είναι «μυστήριο» και για έναν ακόμα λόγο: Δύο άνθρωποι, ένας άνδρας και μια γυναίκα, αποφασίζουν να ανακαλύπτουν καθημερινά ο ένας τον άλλο… να βρίσκουν όλες τις άγνωστες πτυχές του χαρακτήρα που έχει ο καθένας και να συντονίζουν τις σκέψεις, την ψυχολογία και το θέλημά τους, ούτως ώστε το πριν «μυστήριο» και «άγνωστο» να καθίσταται «γνωστό» και «προσιτό».

Ποια είναι τα τρία πιο σημαντικά σημεία στην ακολουθία του γάμου;

Στα μυστήρια γενικά και τις ακολουθίες της Εκκλησίας δεν υπάρχει κάτι σημαντικότερο και κάτι επουσιώδες. Όλα μα όλα έχουν την θέση και την σημασία τους. Θα λέγαμε όμως ότι σταδιακά επέρχεται η κορύφωση του «δράματος», διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η λατρεία και μάλιστα η Θεία Λειτουργία έχει επηρεαστεί από το αρχαίο δράμα ως προς την εξέλιξη και την δραματουργία της. Η κορύφωση αυτή στην ιερολογία του μυστηρίου του γάμου θα λέγαμε ότι είναι τρεις διαδοχικές πράξεις. Πρώτον το κοινό ποτήριο οίνου του ζεύγους. Τούτο είναι κατάλοιπο από το ότι παλαιά ο γάμος ετελείτο κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας. Έχει τον συμβολισμό ότι το ζεύγος μαζί και από κοινού θα «πιει» τα καλά και τα δύσκολα αυτού του βίου. Μετά είναι η στέψη. Ο ιερέας θέτει στα κεφάλια των νεονύμφων τα στέφανα καθότι την ημέρα εκείνη ο γαμπρός επέχει θέση «βασιλέως» και η νύφη «βασιλίσσης» αλλά και διότι κατ’ αυτό τον τρόπο το ζεύγος είναι πλέον οι «ανώτατοι άρχοντες» στο σπιτικό τους και κανείς μα κανείς δεν πρέπει να παρεμβαίνει στις κοινές αποφάσεις και την ζωή τους. Και τρίτον ο κυκλικός χορός, ψαλλομένου του γνωστού τροπαρίου «Ησαΐα χόρευε». Του ζεύγους προηγείται ο ιερέας φέρων το Ευαγγέλιο. Δηλώνει ότι της κοινής ζωής θα προηγείται ο Χριστός και ακόμα ότι οι αποφάσεις τους πρέπει να εδράζονται στον Ευαγγελικό νόμο. Μετά το ζεύγος έπονται οι «παράνυμφοι» που δηλώνουν την επικρότηση και συμφωνία του κοινωνικού συνόλου για αυτή την ένωση. Μην ξεχνάμε ότι ο γάμος πέραν του μυστηριακού και θρησκευτικού χαρακτήρα έχει και κοινωνικές και νομικές συνέπειες.

Όσα ζευγάρια έχετε παντρέψει λένε πως πραγματικά κατάλαβαν και απόλαυσαν τη διαδικασία, και υπάρχουν ζευγάρια που θέλουν να παντρευτούν στις Σπέτσες για να τελέσετε εσείς το μυστήριο. Πώς το καταφέρνετε και πώς αισθάνεστε γι’ αυτό;

Ίσως αυτή η προσέγγιση να οφείλεται στην καλή θέληση και αγάπη σας, όμως δεν έχω διαπιστώσει ότι έρχονται για το πρόσωπο μου στις Σπέτσες. Όπως και να έχει όμως το πράγμα, προσπαθούμε πάντοτε να δείχνουμε την αγάπη μας στα ζευγάρια, όπως και προς κάθε άνθρωπο που με καλή διάθεση μας πλησιάζει και επίσης να σηκώνουμε λίγο από το φορτίο της προετοιμασίας της τελετής ή έστω να μην τους επιβαρύνουμε με άλλα θέματα που μπορούμε να αποφύγουμε. Είναι η σημαντικότερη μέρα της ζωής τους και είναι κρίμα να μην το χαρούν.

Με τα ζευγάρια που παντρεύετε διατηρείτε κάποια επαφή;

Αυτό είναι αυτονόητο! Το επιδιώκω και εν πολλοίς το έχω καταφέρει. Και αν εγώ ξεχαστώ να επικοινωνήσω μαζί τους λόγω φόρτου και υποχρεώσεων με αναζητούν οι ίδιοι. Δεν προλαβαίνω -σπάνια- να βρεθώ σε κάποιο μέρος της χώρας μας και έρχονται τα μηνύματα όσων πάντρεψα… Πάντως όσοι παντρεύονται πρέπει να γνωρίζουν ότι η Εκκλησία δεν τελεί το μυστήριο και τους εγκαταλείπει. Δεν είμαστε δημόσια υπηρεσία διεκπεραίωσης κάποιου υπηρεσιακού θέματος. Είμαστε Εκκλησία που σημαίνει κοινωνία, οικογένεια, αλληλοπεριχώρηση… Είμαστε εδώ για να γίνουμε οι βοηθοί του ζεύγους στις δυσκολίες της ζωής.

««Ἡ δέ γυνή ἵνα φοβῆται τόν ἄνδρα»: να λύσουμε αυτή την παρεξήγηση;

Ο απόστολος Παύλος στην περικοπή που διαβάζουμε θέτει τις σωστές βάσεις ενός σωστού χριστιανικού γάμου. Στη γυναίκα λέει να υπακούει στον άνδρα. Και τούτο στην εποχή μας ξενίζει. Σκεφτείτε πότε το έλεγε και τι συνθήκες επικρατούσαν καθώς και ποια ήταν η θέση της γυναίκας τότε αλλά και μέχρι σχετικά πρόσφατα. Όμως και προς τον άνδρα οι παραινέσεις του είναι εξίσου ή περισσότερο σοβαρές. Διότι ενώ από την γυναίκα απαιτεί σεβασμό, από τον άνδρα απαιτεί θυσία. Να θυσιάζεται καθημερινά για τη γυναίκα του. Όμως προσέξτε και τούτο. Ο γάμος ούτως ή άλλως είναι θυσία. Καθημερινά και οι δύο θυσιάζουν το «εγώ» στο βωμό του «εμείς». Και νομίζω ότι αυτό ακριβώς το σημείο είναι το δυσκολότερο σε έναν γάμο…

Για να πετύχει ένας γάμος χρειάζεται μυαλό…! Σε έναν γάμο κάποιοι προσκεκλημένοι διαμαρτυρήθηκαν διότι τους είπα να ρίξουν το ρύζι στο τέλος στο προαύλιο οπότε κι εγώ απάντησα ότι για να ριζώσουν οι νεόνυμφοι δεν χρειάζεται ρύζι αλλά μυαλό…
Caption

Θυμάστε ποιος ήταν ο γάμος που σας συγκίνησε πιο πολύ απ’ όλους;

Όλοι οι γάμοι έχουν το στοιχείο της συγκίνησης. Μην φανεί εγωκεντρικό αυτό που θα πω αλλά προσπαθώ πάντοτε να είμαι σε επαφή με τα παιδιά που έρχονται σε μένα και να γίνομαι φίλος μαζί τους. Το αν το καταφέρνω είναι άλλο θέμα. Οπότε όταν τους παντρεύω και έχω οργανώσει μαζί τους εκείνη την ημέρα νοιώθω σα να παντρεύω τα ίδια μου τα αδέλφια και η χαρά και η συγκίνηση είναι δεδομένη. Αλλά και κάτι ακόμα. Η χαρά μου μεγαλώνει όταν θα πάρω στα χέρια μου τους καρπούς του έρωτα τους και θα βαπτίσω τα παιδιά τους. Τότε νοιώθω άλλος άνθρωπος. Και σαν άγαμος κληρικός χωρίς δικά μου παιδιά η χαρά αυτή πολλαπλασιάζεται.

Τι μπορεί να σας εκνευρίζει σε έναν γάμο;

Είναι λογικό για κάθε ιερέα να τον εκνευρίζει ο θόρυβος και η έλλειψη προσοχής. Οφείλω να ομολογήσω ότι οι πιστοί έχουν κατά πολύ βελτιωθεί σε σύγκριση με το παρελθόν. Επίσης και η αργοπορία. Δεν μπορώ να καταλάβω την ψυχολογία της νύφης που από την αρχή δηλώνει ότι θα αργήσει. Δεν είναι θέμα εκνευρισμού αλλά παιδείας και σεβασμού τόσο προς το μυστήριο και τον ιερέα όσο και προς τους καλεσμένους. Βέβαια προσπαθώ να κρύψω τον τυχόν εκνευρισμό μου… πολλές φορές με δηκτικό χιούμορ…