Έκανε πρόταση γάμου στη γυναίκα του ενώ οδηγούσε στην Αττική Oδό, αν και από την πρώτη στιγμή που την είδε ήξερε ότι θα την παντρευτεί. Το ίδιο ξαφνικά ήρθε και στη ζωή τους ο Μιχαήλ-Άγγελος. Για τον Σταύρο Σβήγκο η ευτυχία είναι συνώνυμο της ελευθερίας, γι’ αυτό και στην πιο ευτυχισμένη του στιγμή, τον γάμο του, θα ήθελε ιδανικά να φορέσει… μαγιό!
Chapter 1: Fatherhood & Human Relationships
Σταύρο, ως νέος μπαμπάς, ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που αναθεώρησες;
Δεν μπορώ να πω ότι αναθεώρησα ολοκληρωτικά τη φιλοσοφία μου σαν άνθρωπος. Αυτό που μπορώ να σου πω σίγουρα είναι ότι αυξήθηκε η ανάγκη μου να είμαι ακόμα περισσότερο υπεύθυνος απέναντι σε αυτό το πλάσμα. Από το πώς θα μεγαλώσει, τι εφόδια θα του δώσω για να ανταπεξέλθει στην κοινωνία που ζούμε, μέχρι τι συνέπειες θα έχει η κάθε του απόφαση για εκείνον, και εντέλει όλα αυτά πόσο ελεύθερο άνθρωπο θα τον κάνουν. Αυτό αποτελεί το άγχος και την προτεραιότητά μου απέναντι στον μικρό.
Και πώς καταφέρνει το ζευγάρι να παραμείνει μαζί μετά την έλευση ενός μωρού;
Δύσκολα (γέλια). Σαφώς και αστειεύομαι. Το κάθε ζευγάρι, και κυρίως όσα έχουν υποδεχθεί το πρώτο τους παιδί, δοκιμάζονται πιο πολύ με το εγώ τους. Με καλή όμως συνεννόηση, υπομονή και σωστή διαχείριση της κατάστασης, πρέπει να ξέρουν ότι αυτό το πλάσμα θα τους φέρει τόσο κοντά, όσο δεν έχουν φανταστεί.
Ποιο ήταν εκείνο το χαρακτηριστικό που είδες στην Ελένη και είπες “she’s the one” ;
Με την Ελένη συμπληρώνουμε τρία χρόνια που είμαστε μαζί. Από τις πρώτες μέρες της γνωριμίας μας, είχα πει στους φίλους μου ότι αυτή τη γυναίκα θα την παντρευτώ. Στην αρχή γέλαγαν όλοι. Εκείνο όμως που με έκανε να την ξεχωρίσω ως τη γυναίκα που θέλω να παντρευτώ είναι το ελεύθερό της πνεύμα που τη χαρακτηρίζει σαν άνθρωπο.
Διακρίνω ότι η έννοια της ελευθερίας είναι πολύ σημαντική για εσένα, και ως προς το παιδί αλλά και ως γενικότερη φιλοσοφία ζωής…
Θεωρώ ότι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος είναι ένας ελεύθερος άνθρωπος. Εμείς οι ίδιοι εγκλωβίζουμε τον εαυτό μας και από εκεί ξεκινούν όλα τα κόμπλεξ και τα προβλήματα του ανθρώπου. Είμαι από τους τυχερούς που μεγάλωσαν σε ένα πολύ ελεύθερο περιβάλλον, με πολλή αγάπη. Οι γονείς μου προσπαθούσαν πάντα να μου δώσουν να καταλάβω ότι οι όποιες πράξεις μου έχουν και τις ανάλογες συνέπειες που πρέπει να αντιμετωπίσω. Για μένα αυτό σημαίνει ελευθερία, δηλαδή ότι μπορώ μεν να επιλέξω να κάνω κάτι, όμως αυτό το κάτι αντίστοιχα έχει και τις ανάλογες συνέπειες. Η ευθύνη του εαυτού είναι μια πολύ σημαντική αξία που μου έδωσαν οι δικοί μου και ταυτόχρονα αισθάνομαι ένας ελεύθερος άνθρωπος με αυτό.
Άρα πιστεύεις στο «για πάντα μαζί»; Ή μια τέτοια φράση εγκλωβίζει την έννοια της ελευθερίας;
Δεν την εγκλωβίζει καθόλου, αντιθέτως θα πρέπει να σκεφθείς πόσο ωραίο ακούγεται το «ευτυχισμένοι για πάντα», το οποίο και προτιμώ περισσότερο σαν φιλοσοφία. Αυτό που έχει σημασία είναι η σύντροφός μου κι εγώ να είμαστε ευτυχισμένοι. Αν ο ένας δεν είναι, τότε δε θα είναι και ο άλλος. Το «για πάντα μαζί» αν εμπεριέχει τη δυστυχία του ενός, δεν έχει και κάποιο ουσιαστικό νόημα. Πρέπει να προσπαθούμε ο ένας να έχει τον άλλο μόνιμα ευτυχισμένο, ώστε να είναι και οι δυο.
Στην τηλεοπτική σειρά «Κάτι χωρισμένα παλικάρια» υποδύθηκες έναν άντρα αρκετά εξαρτημένο από τη μητέρα του, που άγγιζε και τον χαρακτηρισμό του «μαμάκια». Ποιος είναι τελικά ο ρόλος της Ελληνίδας μάνας στη ζωή ενός ζευγαριού;
Πίστευα πάντα ότι το γεγονός να «διεισδύσει» κάποιος γονιός ή ο οποιοσδήποτε στη σχέση ή στη ζωή ενός ζευγαριού συνδέεται άμεσα με το πόσο χώρο του δίνεις εσύ. Από μια ηλικία και έπειτα πρέπει το παιδί να απομυθοποιεί και να ξεπερνά τους γονείς του, να τους βλέπει διαφορετικά. Εννοείται πως πάντα θα είναι οι γονείς σου, ταυτόχρονα όμως πρέπει να τους αντικρίζεις μεμονωμένα και σαν ανθρώπους. Ευτυχώς βέβαια είμαι από τους τυχερούς, γιατί η δική μου μητέρα είναι το ακριβώς αντίθετο. Δεν είναι καθόλου παρεμβατική. Αν δεν την πάρω τηλέφωνο, δεν πρόκειται να πάρει εκείνη για να μην ενοχλήσει.
Πρώτη φορά ως ηθοποιός πάνω στη σκηνή, πρώτη φορά αγκαλιά με τον μικρό; Ποια είναι τα συναισθήματα που σε κατακλύζουν;
Και οι δυο καταστάσεις είναι κάτι το ασύλληπτο και σίγουρα δεν μπορώ να τις συγκρίνω. Η μόνη λέξη που μπορεί να δώσει ένα μικρό στίγμα του πώς ένιωσα και στις δυο περιπτώσεις είναι αγάπη. Σίγουρα όμως δεν μπορώ να τις συγκρίνω μεταξύ τους. Γι’ αυτό και στους φίλους μου έχω εξομολογηθεί «Δε θα σας πω ποτέ τη φράση: Θα κάνετε παιδί και θα δείτε». Ο καθένας θα το βιώσει με τον τρόπο του και θα νιώσει πολλά και έντονα συναισθήματα.
Σε ρωτάει ο Μιχαήλ-Άγγελος τι είναι αγάπη; Τι του απαντάς;
Είναι το μόνο συναίσθημα που δεν πρέπει να ξεχάσεις ποτέ στη ζωή σου και πρέπει να δίνεις σε όλο τον κόσμο. Ακόμα και ένας κακός άνθρωπος μπορεί να «συνέλθει» με την αγάπη. Να είσαι προσεκτικός γιατί δε θα εισπράξεις εξαρχής και από παντού αγάπη, επειδή έχει πολλές μορφές, και να μη βιαστείς να κρίνεις αν είναι αγάπη ή όχι αυτό που παίρνεις από τους άλλους.
Chapter 2: The Wedding Talk
Με την Ελένη δίνετε την εικόνα ενός τόσο «εναλλακτικού» ζευγαριού… Να υποθέσω ότι και η πρόταση γάμου ήταν ανάλογη;
Αν θεωρείς ότι το να είσαι στο αμάξι, στην Αττική Oδό, να οδηγείς και ξαφνικά κι αυθόρμητα να λες στον άλλο «Τι λες, παντρευόμαστε;» είναι εναλλακτικό ή διαφορετικό, τότε ναι, και η πρόταση γάμου μπορεί να χαρακτηριστεί «διαφορετική». Όμως, ο μικρός μάς πρόλαβε με τον ερχομό του και έτσι όλα επισπεύστηκαν.
Από τη στιγμή λοιπόν που μάθατε για τον ερχομό του μικρού, αρχίσατε τις ετοιμασίες για το παιδικό δωμάτιο και ο γάμος μπήκε σε δεύτερη μοίρα;
Η αλήθεια είναι ότι μας πρόλαβε ο μικρός πάνω στις ετοιμασίες. Οπότε, κάπως όλη η διαδικασία επισπεύστηκε. Αμέσως όλα ακολούθησαν τη σειρά: μετακόμιση, γάμος και έπειτα ο ερχομός του μικρού. Επιλέξαμε αρχικά να παντρευτούμε με πολιτικό γάμο, γιατί η γραφειοκρατία για τον θρησκευτικό είναι αρκετή και χρονοβόρα. Η Ελένη θα ήθελε να παντρευτούμε και στην εκκλησία, αν και προσωπικά δεν είναι κάτι που θα το επέλεγα. Ωστόσο σέβομαι την επιθυμία της και την άποψή της και σίγουρα θα γίνει κι αυτό.
Ετοιμάζεται ο κολλητός σου να παντρευτεί. Τι τον συμβουλεύεις λίγες ώρες πριν και τι ευχή του δίνεις;
«Μη σε νοιάζει τίποτα, άντε να τελειώσουμε, να πάμε να «παρτάρουμε». Σκέψου ότι το μόνο για το οποίο ανυπομονώ για τον θρησκευτικό μας γάμο, που θα θέλαμε να γίνει καλοκαίρι, είναι να οργανώσω το πάρτι. Η διαδικασία του μυστηρίου δε με αγχώνει καθόλου.
Let’s Play a Game
Ο Σταύρος με 3 λέξεις… υπεύθυνος, αισιόδοξος, αναζητά τη χαρά.
Έρωτας είναι… χαμόγελο μόνιμο, κολλημένο.
Οικογένεια είναι… τα πάντα και πρώτο πρώτο.
Γάμος είναι… δεν είναι απαραίτητος ο γάμος για να είσαι ευτυχισμένος με τη σύντροφό σου.
Μια σχέση μένει ζωντανή με… αγάπη.
Αν οι σχέσεις ή ο γάμος ήταν θεατρικό έργο, θα ήταν… θέατρο του παραλόγου.
Τι φοβάσαι; Την εφορία… (γέλια).
Χαμογελάς με… τα 4 μάτια που αντικρίζω όταν ξυπνάω.
Το πιο ωραίο «σ’ αγαπώ» είναι το… ανιδιοτελές.
Τι δεν ανέχεσαι στους ανθρώπους; Την πονηριά.
Τι είναι εκείνο που σε αγχώνει; Η εφορία.
Τι δε συγχωρείς; Την εξαπάτηση.
Η πρώτη σκέψη σου όταν ξυπνάς το πρωί… το γάλα του μικρού.
Αν έπρεπε να αφιερώσεις ένα μουσικό κομμάτι στον γιο σου, θα ήταν… ο «Πιτσιρικάς» του Μικρούτσικου.
Αγαπημένος παιδικός ήρωας… το γατόσκυλο.
Όταν ήμουν μικρός, ήθελα να γίνω… οδηγός φορτηγών.
Λέω «Yes I Do»… στην ευτυχία.
Λέω «No I Don’t»… στη μιζέρια.
Instagram: @stavros_svigkos
Credits
Photos: Γιώργος Μπουζάκης
Styling: Σπύρος Σαββίνος
Total looks: Dante Men
Grooming: Σαββίνα Σκεπετάρη
Hair: Εύη Πατσιατζή
Location: Mentererum
Διαβάστε αυτό το άρθρο και ακόμη περισσότερα στο νέο τεύχος του Yes I Do που κυκλοφορεί σε 300 σημεία σε όλη την Ελλάδα.
Διαβάστε επίσης…
