Κάποια πράγματα, αφού αποφασίσεις ότι σε εκφράζουν, είναι καλύτερα να τα λες με το όνομά τους και κάποια άλλα όχι – αν θέλεις να τη βγάλεις καθαρή. Μου το έχει αποδείξει αυτό η κακούργα η ζωή και, μη νομίζεις, τα έχω τα χρονάκια μου, δεν θα σου αποκαλύψω πόσα. Ας πάρουμε, τυχαία τώρα, το ενδεχόμενο του να παντρεύεσαι, να έχει μαθευτεί (κυκλοφορούν γρήγορα τα νέα) και να μη θέλεις να καλέσεις στον επικείμενο γάμο τους πάντες-όλους. Να αφήσεις απ’ έξω, ας πούμε, κάποιους συναδέλφους σου από το γραφείο ή κάτι συγγενείς που δεν θέλεις ούτε να τους βλέπεις.
Οπότε πάμε σε οδηγίες χρήσης.
Ποιους θα αφήσεις εκτός λίστας
Θα σου το κάνουμε εύκολο: Πολύ απλά, αυτούς που δεν θέλεις να δεις στον γάμο σου – δεν υπάρχει λόγος να κάνεις την τάχα μου καλή τη μέρα που παντρεύεσαι. Ας αρχίσουμε, λοιπόν, με όσους γνωρίζεις από το γραφείο. Εννοείται ότι δεν θα λάβει σε καμία περίπτωση προσκλητήριο η συνάδελφός σου που σε ζηλεύει και σου κάνει τη ζωή δύσκολη. Δεν είναι ανάγκη όμως να καλέσεις ούτε και τις/τους συναδέλφους σου που δεν έχετε πολλά-πολλά. Οι δυο-τρεις φίλες και φίλοι σου που κάνετε καλό καμαρίνι στα διαλείμματα είναι αρκετοί. Όσον αφορά το αφεντικό σου; Είναι από τα πρώτα άτομα που θα καλέσεις για έναν πολύ απλό λόγο: Υπάρχουν πολλές πιθανότητες να αρνηθεί, σε κάθε περίπτωση, όμως, θα σου πάρει δώρο.
Από τον κόσμο που γνωρίζεις σε κοινωνικό level, δηλαδή τους φίλους και τους γνωστούς σου, θα καλέσεις εκείνους που συναναστρέφεσαι συχνά αλλά και όσους, όταν τους βλέπεις, ακόμα κι αν αυτό συμβαίνει μια φορά στα δέκα χρόνια, είναι «σαν να μην πέρασε μια μέρα». Τους υπόλοιπους, που μπαίνουν υπό την κατηγορία «γνωστοί», τους αφήνεις απ’ έξω.
Πάμε τώρα στους συγγενείς. Δεν καλείς όσους δεν συμπαθείς και όσους έχεις να τους δεις πολλά χρόνια και δεν σε συγκινεί η ιδέα να τους ξανασυναντήσεις.
Πώς θα τους το ανακοινώσεις
Η πιο εύκολη λύση είναι να μην τους ενημερώσεις. Δηλαδή, αν έχεις τον θεό σου φιλενάδα, δεν έχει καμία λογική να πάρεις τηλέφωνο τη θεία σου την Κλειώ από τον Πύργο Ηλείας (εγώ είμαι αυτή) και να της πεις «έλα θεία, να σου πω, παντρεύομαι αλλά δεν θα σε καλέσω». Το ίδιο ισχύει και για το crowd από το γραφείο, όπως και για τους γνωστούς σου.
Δεν γίνεται, όμως, σε όλες τις περιπτώσεις να αφήσεις την κατάσταση στο φλου – μαθαίνονται τα πράγματα. Οπότε, αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να επιλέξεις τον τρίτο δρόμο (προς τον σοσιαλισμό), τον πλάγιο, και να ενημερώσεις όσους καλέσεις σχετικά με το ποιους γνωστούς τους δεν κάλεσες. Π.χ. ενημερώνεις την αγαπημένη ξαδέρφη σου ότι, από συγγενείς, θα έρθουν οι τάδε είκοσι άνθρωποι και μόνο.
Την ίδια ξαδερφίστικη (sic) λογική ακολουθείς με όλους τους καλεσμένους, αναφέροντας, αναπολογητικά, ότι ο γάμος θα γίνει σε σχετικά κλειστό κύκλο (η λέξη «σχετικά» είναι η λέξη-κλειδί) και πως δεν θα υπάρχουν plus-ones. Με αυτόν τον τρόπο, αφενός, τους κάνεις να νιώθουν εκλεκτοί και, αφετέρου, αντί σε σχετικές συζητήσεις να αρχίσουν τα «α, δεν σε κάλεσε εσένα, η γαϊδούρα;», να απαντούν «μου είπε ότι θα γίνει σε σχετικά κλειστό κύκλο».
Τώρα, αν κάποιος παρεξηγηθεί, ας παρεξηγηθεί. Αν είναι καλόψυχος άνθρωπος δεν θα στο δείξει, δεν είναι δυνατόν να θέλει να σε στενοχωρήσει λίγο πριν ή λίγο μετά τον γάμο σου. Αν, πάλι, σου κάνει παράπονα έχεις έναν λόγο να πιστεύεις ότι καλά έκανες και δεν τον κάλεσες.
Φωτογραφίες: Freepik
Από την Κλειώ Ευθυμίου
