Λιτός, κομψός, «handmade» και ζωντανός είναι οι λέξεις που περιγράφουν τον γάμο της Αλίκης και του Γιάννη. Από τη διακόσμηση, τον φωτισμό, το νεραϊδένιο νυφικό, τα «εναλλακτικά» ροζ All Star και τον κομψό γαμπρό, μέχρι το ξέφρενο πάρτι, το ενεργό vibe και το πλατύ χαμόγελο όλων των παρευρισκομένων, τον γάμο τους θα ζήλευε και η πιο ορκισμένη εργένισσα! Χωρίς να χρονοτριβούμε, σας αφήνουμε να απολαύσετε τα παρακάτω λόγια, μια περιγραφή του γάμου από τον ίδιο τον γαμπρό, λόγια αληθινής αγάπης, εξιδανικευμένου έρωτα και αίσθησης πληρότητας, που μας καθησυχάζουν πως το παραμύθι υπάρχει τελικά κάπου εκεί έξω…
Η γνωριμία
6 χρόνια πριν…
Μια απλή καθημερινή, εργάσιμη, τυχαία μέρα βρέθηκα στον «Πειρατή» στη Νέα Μάκρη, σε ένα live swing party. Καθόμουν μπροστά στη σκηνή, όταν γύρισα και αντίκρισα το πιο όμορφο πλάσμα να στέκεται από πίσω μου προσπαθώντας να δει τη μπάντα, ενώ εγώ ο σπαστικός χόρευα μπροστά της και της «έκοβα» τη θέα. Ό,τι προέκυψε μετά απ’ αυτό έγινε τόσο αυθόρμητα, που ούτε με κοντινούς μου ανθρώπους δεν ένιωθα.
Έμαθα για τα παιδικά της χρόνια, τα όνειρά της, την καθημερινότητά της, τη μοναξιά της, τη χαρά της, τις ιδιοτροπίες της, ώρες ατελείωτες συζητήσεων και όχι μόνο, την απομυθοποίησα και την έκανα θεά δική μου. Τα χρόνια πέρασαν σαν δευτερόλεπτα μέσα σε γέλια, χαρές, γκρίνιες και επικούς τσακωμούς με μοναδικό στόχο αυτό που νιώσαμε εκείνη την απλή μέρα που τη γνώρισα, να μη χωριστούμε ποτέ ή τουλάχιστον να προσπαθήσουμε.
«Yes, I do!»
Αυτή η συνειδητοποίηση είχε ως αποτέλεσμα, μια απλή καθημερινή, εργάσιμη, μη τυχαία μέρα, να βρεθεί η Αλίκη μου, με δάκρυα χαράς (ελπίζω) ανάμεσα σε κοντινούς της φίλους, να φωνάζει «Ελπίζω αυτό να μη σημαίνει ότι πρέπει να κάνω άμεσα παιδί», αφού είχε πει το «ναι» στην πιο σίγουρη ερώτηση που έχω κάνει ποτέ στη ζωή μου.
Αλίκη: Μα είναι αδύνατο!
Τρελοκαπελάς: Μόνο εάν εσύ πιστεύεις ότι είναι!
Όλα του γάμου δύσκολα…
Παρ’ ότι είμαι από νησί και θα έπρεπε να γίνει ο γάμος στη Νάξο, δεν μπορούσα να αρνηθώ στη γυναίκα της ζωής μου τον ονειρεμένο γάμο που είχε στο μυαλό της. Ο γάμος μας έγινε σε ένα κτήμα στη Συντερίνα, στα παλιά μεταλλουργεία Λαυρίου, έναν χώρο όπου κυριαρχούν η πέτρα, το σίδερο και το πράσινο.
Σε αυτό το υπέρoχο κτήμα δε χωράνε υπερβολές, οπότε όλα όσα διαλέξαμε για να το στολίσουμε έπρεπε να είναι απλά, λιτά και λίγο πιο ροκ, όπως χαρακτήρισαν τον γάμο οι καλεσμένοι μας αφού άκουσαν γύρω στις 10 φορές το «Θέλω να σε ξαναδώ». Μέσα στον στολισμό φυσικά περιλαμβάνεται και το νυφικό, το οποίο ήταν ένα απλό ριχτό νυφικό με μια ροζ κορδέλα, για να ταιριάζει φυσικά με τα ροζ All Star της.
Για να ζήσουμε την απόλυτη εμπειρία του γάμου, αποφασίσαμε να διοργανώσουμε μόνοι μας όλο τον γάμο, χωρίς τη βοήθεια κάποιου επαγγελματία… Οπότε φωτογράφοι, catering και bar πέρασαν από κόσκινο για να τους διαλέξουμε. Και σίγουρα κάναμε τις καλύτερες επιλογές.
Tip για μελλοντικά ζευγάρια που διοργανώνουν το γάμο μόνα τους…
Μέσα στον πανικό μην ξεχάσετε ό,τι extra έχετε πάρει, όπως εμείς, που ξεχάσαμε να βγάλουμε το instagram frame & props για τις φωτογραφίες, και να πούμε στους καλεσμένους πού είναι το βιβλίο ευχών!
WEDDING CREDITS
Έπιπλα (τραπέζια, σερβίτσια, καρέκλες, bar): Meli Parties
Φωτογραφία: PlanHue
Νυφικό: Follia Wedding Dresses
Βέρες: Li-LA-LO
Στολισμός χώρου: «Το Φύλλο»
Κοστούμι: Δημήτριος Βασιλακάκης, Γαλάτσι
Φωτισμός: Loud and Clear
Μπομπονιέρες: «Με κουφέτο και φαντασία», Γαλάτσι
Διάβασε αυτό το άρθρο και πολλά ακόμη στο νέο τεύχος του Yes I do που κυκλοφορεί σε 300 σημεία σε όλη την Ελλάδα!
Επιμέλεια: Ελισάβετ Παπαντωνίου
Διαβάστε επίσης…
