Η ομάδα της colorstories +thekid by Nikiforos ξέρει πώς να δημιουργεί φωτογραφίες που θα είναι «ιδιαίτερες» με άποψη και πολύ συναίσθημα. Σε αυτό το τεύχος ζητήσαμε από τον «αρχηγό» της ομάδας της Νικηφόρο, να μοιραστεί μαζί μας το true wedding story ενός ζευγαριού όπως το «βίωσε» η ομάδα της colorstories +thekid!
Από την πρώτη φορά που συναντηθήκαμε με τον Απόστολο και την Ντέπυ ήταν φανερό – χωρίς να πούμε κάτι παραπάνω – πως τα χρώματα του γάμου τους θα ήταν το λευκό και το μπλε. Σαν τα χρώματα της Σίφνου που λατρεύει ο Απόστολος, σαν το μπλε που ζηλεύει το Λονδίνο στο οποίο ζουν και εργάζονται τα παιδιά.
Γνώριζαν την δουλειά μας από φίλους και ήρθαν στην πρώτη μας συνάντηση απόλυτα συνειδητοποιημένοι, γνωρίζοντας ακριβώς τι ήθελαν στο γάμο τους… ή μάλλον… γνωρίζοντας πολύ καλά τι δεν ήθελαν στην κάλυψη αυτής της τόσο σημαντικής ημέρας της ζωής τους:
Staged shots: exit, Cheesy smiles: exit, Νext day shooting: exit – ‘…θέλουμε να διασκεδάσουμε με τους φίλους μας μέχρι το πρωί ‘– μου είπαν. ‘…οι δυνατές εικόνες πρέπει να βγαίνουν την ημέρα του γάμου…΄
Μιλούσαν για εικόνες συναρπαστικές, ζωντανές που μιλούν στην καρδιά με λόγια απλά και αληθινά. Εικόνες ‘στο φτερό’ όπως λένε οι πιο παλιοί.
Συνεργαστήκαμε πολύ στενά σε όλο το σχεδιασμό του διημέρου Παρασκευή-Σάββατο στο νησί – ώρα έναρξης, τοποθεσίες, απαραίτητες άδειες για την εγκατάσταση εξοπλισμού σε συγκεκριμένα σημεία, συγχρονισμένη κάλυψη σε διαφορετικά μέρη, ροές καλεσμένων, έμφαση στην διακόσμηση της δεξίωσης και το welcome drink, το πάρτι – το τρελό πάρτι! – και βέβαια όλα να γίνονται φυσικά και αβίαστα, μέσα σε απόλυτη διακριτικότητα. Σε όλα τα στάδια της προετοιμασίας, μας έδειξαν απόλυτη εμπιστοσύνη, ώστε να μπορέσουμε να κάνουμε πράξη αυτό που όλοι ονειρευόμασταν.
Στη συνέχεια, ήρθε η ώρα των επιλογών μέσα στην ίδια μας την ομάδα – ποιοι θα έλθουν μαζί μου για την φωτογράφιση και την κινηματογράφηση. Μία διαδικασία από την οποία δεν λείπουν οι φιλικές ‘τριβές’ γιατί όπως είναι φυσικό όλοι θέλουν να δουλέψουν στα top-events. Τελικά συνοδοιπόροι μου για το νησί ήταν η Αγγελίνα, ο Ραντ, ο Μιχάλης, ο Γιάννης και …ένα φορτηγό εξοπλισμός.
Προορισμός η Λαζαρού για μία πρώτη γνωριμία με το χώρο της δεξίωσης, την ώρα που σουρουπώνει. Η κάλυψή μας θα ξεκινούσε λίγο αργότερα, το βράδυ της Παρασκευής, στο Μπότζι της Απολλωνίας, μέσα σε μια απίθανη πραγματικά ατμόσφαιρα. Καλοκαίρι στις Κυκλάδες, βλέπετε… αυτό δεν ονειρεύονται όλοι; Κράτησε αρκετά, όμως όλοι γνωρίζαμε πως ξημέρωνε μεγάλη μέρα και στις 10.30 το πρωί είχαμε συνάντηση μαζί με το ζευγάρι για τις τελευταίες λεπτομέρειες: την άφιξη από την εκκλησία με καΐκι, την τελευταία πρόβα χορού των παιδιών, το σύντομο χαιρετισμό των φίλων στα τραπέζια – όλα μέσα σε μία ατμόσφαιρα χαράς και δημιουργίας και με τις κάμερες να καλύπτουν αθόρυβα την κάθε κίνηση, το κάθε βλέμμα.
Είχε νοτιά από το πρωί του Σαββάτου και έπρεπε να ασφαλίσουμε καλά όλες τις ασύρματες κάμερες, και τον μεγάλο γερανό που εγκαταστήσαμε πάνω στα βράχια για την άφιξη στην δεξίωση και τα πλάνα από ψηλά το βράδυ.
Είναι οι στιγμές που χαίρεσαι να έχεις δίπλα σου συνεργάτες με τους οποίους έχεις διανύσει πολλά χιλιόμετρα μέσα στα χρόνια και μπορείς να συνεννοείσαι με τα μάτια. Μόνον έτσι το αποτέλεσμα μπορεί να είναι κορυφαίο κάθε φορά. Κατά τις δύο το μεσημέρι φάγαμε όλη η ομάδα μαζί στο ξενοδοχείο και κάναμε μία τελευταία επανάληψη στα δύο πιο ευαίσθητα σημεία της αποστολής μας. Θέλαμε να καλύψουμε όλη την τελική κάθοδο της Ντέπυς με το τζιπ προς την Παναγιά την Φανερωμένη. Λόγω της μεγάλης απόστασης έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε πολύ δυνατούς τηλεφακούς στις κάμερες και ταυτόχρονα να εξασφαλίσουμε την σταθερότητα της κινηματογράφησης με τον δυνατό αέρα. Επίσης, αμέσως μετά το τέλος του μυστηρίου έπρεπε να φθάσουν δύο από εμάς στη Λαζαρού, πριν από τους καλεσμένους, για τον τελικό έλεγχο της προβλήτας – άφιξης των παιδιών το βράδυ, και στη συνέχεια για την κάλυψη της διακόσμησης και του cocktail.
Την ίδια στιγμή, στην βραχώδη περιοχή πίσω από την εκκλησία ξεκινούσε η φωτογράφιση του ζευγαριού με επτά μποφόρ. ‘…Kάνει λίγο ψύχρα…’ ψιθύρισε η Ντέπυ μετά από λίγα λεπτά. Κοιταχτήκαμε με τον Απόστολο και αποφασίσαμε τη στιγμή εκείνη να αλλάξουμε όλο το πρόγραμμα και να φθάσουμε στη δεξίωση από θάλασσα μία ώρα νωρίτερα από ό,τι είχαμε προγραμματίσει. “Σπάσανε” τα τηλέφωνα για λίγα λεπτά, γιατί όλα έπρεπε να αλλάξουν μέσα σε ελάχιστο χρόνο και πραγματικά όλοι έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό.
Τα υπόλοιπα είναι πια μέρος της ιστορίας που λέγεται από στόμα σε στόμα στη Σίφνο, στην Αθήνα, στο Λονδίνο. Η μάχη με τα κύματα για να δέσει το καΐκι, ο γερανός του Γιάννη σύριζα με τη θάλασσα, η Αγγελίνα στην κορυφή να θυμώνει με το slider για τα overhead πλάνα, o Ράντ και ο Μιχάλης μέσα σε όλα για να έχουν την πρώτη ματιά. Είχα ανέβει σε ένα ύψωμα για την άφιξη και χαμογελούσα.
Μία γιορτή ξεκινούσε μέχρι το πρωί – και ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή δύο εξαιρετικών παιδιών είχε ήδη αρχίσει.
Το cine-clip που ετοιμάσαμε στο studioμε την Κρυσταλλία έφθασε στην Αγγλία παραμονή των Χριστουγέννων σαν μικρή έκπληξη για τις γιορτές. Ήταν κάτι που ξεπερνούσε τα do’s και have to’s μίας καλής συνεργασίας. Ήθελε μεράκι και αγάπη για το ταξίδι και τη χαρά της ζωής. Αγάπη για τα πορτραίτα της κάθε στιγμής.
Photos: Colorstories +thekid by Nikiforos
Website: www.colorstories.gr
Email: colorstories@gmail.com
Facebool: colorstories+thekid
Τηλέφωνο: 210 8104084 | 6977 122721
Διάβασε αυτό το true story και πολλά ακόμα άρθρα στο 4ο τεύχος του Yes I Do free press, το οποίο θα βρεις σε 250 σημεία σε όλη την Ελλάδα!
Επιμέλεια κειμένου: Αργυρώ Γιακούμα