Αν και δεν είναι λίγοι όσοι την απορρίπτουν, ως γιορτή άνευ ουσίας, που «επινόησαν» οι ανθοπώλες και οι ζαχαροπλάστες για να αυξήσουν τις πωλήσεις σε μια κατά τ’ άλλα νεκρή από γιορτές περίοδο, κάθε χρόνο στις 14 Φεβρουαρίου γίνονται αμέτρητες προτάσεις γάμου σε όλο τον κόσμο. Κι όμως, η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου έχει ιστορική βάση, ο Άγιος Βαλεντίνος ήταν υπαρκτό πρόσωπο και μάλιστα κρύβεται πίσω του μια από τις πιο ρομαντικές ιστορίες όλων των εποχών…
Δεν ξέρουμε ακριβώς πότε γεννήθηκε. Αυτό που γνωρίζουμε με βεβαιότητα είναι πως πέθανε στις 14 Φεβρουαρίου του 269 μ.Χ., και πως υπάρχει πραγματικός λόγος που έχει συνδεθεί το όνομά του με τους ερωτευμένους.
Η ιστορία έχει ως εξής…
Βρισκόμαστε στη Ρώμη επί αυτοκρατορίας Κλαυδίου Β΄ (3ος αιώνας μ.Χ.). Ο γάμος για πολλούς νέους άντρες απαγορεύεται διά νόμου, προκειμένου να μην τους αποσπά από τα στρατιωτικά τους καθήκοντα.
Ένας ιερωμένος στη Ρώμη όμως, ο Βαλεντίνος, παντρεύει στα κρυφά τα νέα ερωτευμένα ζευγάρια. Όταν ο αυτοκράτορας το μαθαίνει, προσπαθεί να τον προσηλυτίσει στον παγανισμό. Ο Βαλεντίνος αντιστέκεται και τότε καταδικάζεται σε μαρτυρικό θάνατο. Τις μέρες που παραμένει στη φυλακή περιμένοντας την εκτέλεσή του, ερωτεύεται την τυφλή κόρη του δεσμοφύλακά του.
Μια μέρα πριν πεθάνει, της γράφει το παρακάτω γράμμα…
«Αγάπη, δεν θα δραπέτευα από τούτη τη φυλακή, που είναι μια σπηλιά μέσα στα έγκατα της Ρώμης, ακόμη κι αν ο Κλαύδιος μου πρόσφερε την ευκαιρία.
Ένα μπουμπούκι τριαντάφυλλου σκάει εκεί όπου μια ηλιαχτίδα βυθίζεται στο χώμα, μια δέσμη από φως που έχει ξεφύγει μέσα από μια χαραμάδα, ίση με μια φλέβα, από τον τοίχο του κελιού μου.
Παρ’ το. Όταν πεθάνω, κι έρθεις για άλλη μια από τις κρυφές σου επισκέψεις, τότε άκουσε από τον πατέρα σου, τον δεσμοφύλακά μου, πως ένας από τους νεαρούς υποκριτές, που προσπάθησα να υπερασπιστώ, επιτρέποντάς του να παντρευτεί σε πείσμα των πολέμων και των νόμων του αυτοκράτορα, χάραξε την πλάκα με το αίμα μου.
Ας ανθίσει μέσα στις ενωμένες σου φούχτες αυτό το ρόδο και να με θυμάσαι.
Δεν είμαι γενναίος. Δεν είναι για εκείνους τους νεαρούς άντρες που αρνούμαι να ξεφύγω και να ζήσω, αλλά για τα ρόδα, όπως ετούτο, που μπορούν να ευδοκιμούν στα πιο ανυποψίαστα μέρη.
Ο δικός σου Βαλεντίνος.»
Από τότε, διαδόθηκε η συνήθεια των ερωτικών επιστολών, ενώ επικράτησε η λέξη «βαλεντίνος» να σημαίνει «αγαπημένος». Γι’ αυτό, αν την Tρίτη σας ευχηθεί κανείς «χρόνια πολλά», και θέλετε να τιμήσετε πραγματικά την ημέρα, απαντήστε με μια επιστολή…
πηγή: “Τα σ’ αγαπώ που άντεξαν”, επιμέλεια Σύσση Καπλάνη, εκδόσεις Άγκυρα
